Toen we gisterenavond aankwamen in Istanbul hadden we een uurtje de tijd om naar de volgende gate richting Cape Town te stappen. Daar hadden we ons op een rustig plaatsje gezet en eventjes rondgelopen. We zagen dat de mensen begonnen met inchecken maar de rij was enorm lang dus we dachten nog eventjes te wachten. Om kwart voor 1 wilden we opstappen maar we zagen plots dat er niemand meer was om ons in te checken. De eerste paniek sloeg toe! Tom ging hulp zoeken en de meisjes bleven ter plekke. Toen opeens een man naar ons stapte dachten we dat de redding nabij was. Maar niets was minder waar, de man kwam ons vertellen dat we 5 minuten te laat waren en niet meer aan boord konden. Blijkbaar moet je een kwartier op voorhand inchecken, dit hadden we niet gelezen op ons ticket. Nu zitten we door onze eigen schuld meer dan 24 uur vast op de luchthaven in Istanbul!
De nacht brachten we door al pratend, lezend en lachend met onze pech. Slapen deden we zoals Tom Hanks in 'The terminal' op de stoeltjes in de gate.
Een enkele positieve noot: vanavond vliegen we allemaal samen gratis op de volgende vlucht naar Kaapstad en onze valiezen vliegen met ons mee.
In ieder geval was dit een goede les in zelfstandigheid en een training van brak Engelse communicatie.
Op de foto zie je Tom, met zijn net opgestarte 'dagboek der frustraties'.
Het vertrek in Zaventem, vol goede moed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten