Weer voor eventjes chiroleidster..

De voorbije twee dagen waren niet heel boeiend. Ik heb geprobeerd om met de leerlingen spelletjes te spelen maar dit is toch niet vanzelfsprekend. De kinderen hebben echt problemen met gezag en luisteren, ook omdat ze dit niet hebben meegekregen in hun opvoeding. Ook is het extra moeilijk omdat ik niet snel genoeg kordaat kan optreden tegen ongepast gedrag. De meisjes maken vaak ruzie en dat gaat gepaard met grote gebaren en veel geroep. Ik probeer te begrijpen waarom ze ruzie hebben en te helpen maar ik begrijp amper iets van hun Afrikaans. Dit zal nog een moeilijk iets worden tijdens mijn lesstage.

Maar wanneer de leerlingen de spelletjes dan toch begrijpen, genieten ze echt van het spelen. Vandaag deden we Chinese voetbal, tussen vuur en vlam, 'zotteke' en tikkertje stopcontact. Wanneer het spel gedaan was, mochten ze een gekleurd briefje zoeken op het schoolterrein. Daarop stonden dan thema's voor de fotoshoot. De fotoshoot was niet gemakkelijk met meer dan 40 kinderen, maar er zijn wel leuke herinneringen vastgelegd.

Hieronder enkele sfeerfoto's.

Gisteravond viel de stroom uit. I
n Zuid-Afrika is blijkbaar een nijpend elektriciteitstekort en zo nu en dan valt de stroom uit voor onbepaalde duur. Moe ni worrie ni, het wel lekker gezellig!

Enkele dagen geleden had juffrouw Corita Okan ons uitgenodigd om een wandeling te maken op de wijnplaats waar zij woont. Op zo'n voorstellen kan je alleen maar enthousiast ingaan! Vandaag, na school, reden we samen met haar naar Babylonstoren in Paarl. Dit landgoed is echt prachtig! We waanden ons even God in Zuid-Afrika!
Haar man werkt op de wijngaard en daarom wonen ze er ook. Op het landgoed is een restaurant, verschillende winkeltjes waar ze zelfgemaakt wijn, brood, confituur en groenten verkopen, een spa, een kerkje waar geregeld trouwceremonies plaatsvinden, een hotel en een koffiebar.
We liepen daar de wijngaarden, door de struiken waaraan narikies (mandarijntjes), olijven en limoenen groeien. We stonden versteld van het prachtige uitzicht bij de vijver en proefden van de vruchten en groenten die ze zelf verbouwden.
Ik kan het niet beschrijven, dit moet je gewoon gezien hebben. Misschien een leuk ideetje voor wanneer mama en Michel langskomen?

Geniet mee van deze mooie plaats in de wijnstreek.

Morgen kan ik mij eindelijk een beetje nuttig maken. Sien en Ruth (studenten kleuteronderwijs in Brugge) hebben geld ingezameld via een muziekquiz. Een deel van dit geld zullen ze gebruiken om de speeltuigen op de speelplaats van de kleutertjes op te frissen. Morgen geven we de schommel, de schuifaf en het klimrek een nieuw kleurtje!

Vanaf zaterdag begin de vakantie. Ik zal dan een week rondtrekken met Brecht. We gaan naar Kaapstad en zullen langs de Kaap, de wijnstreek en de tuinroute rijden. Ik zal dus niet zo regelmatig als nu bloggen, maar na onze trip krijgen jullie een uitgebreid verslag!

Noord-Zuidproject : ready for lift off !

De voorbije twee dagen heb ik mijn planning voor het vervolg van mijn stage in Klapmuts afgewerkt. Ik had gisteren in de voormiddag een afspraak met mvr. Bonze voor de planning van mijn Noord-Zuidproject. Dit betekent dat ik in de namiddag met haar heb samengezeten. Mvr. Bonze is zeer flexibel in haar eigen planning, ik mocht de lesmomenten die ik wou overnemen zelf kiezen. "Moe ni worrie ni!"
Ook mag ik twee lesjes Engels geven, ik wou graag meer les geven maar de planning overlapt met mijn lessen aardrijkskunde.
De lesjes aardrijkskunde zijn ook al bijna af. Ik wil hun vooral doen leren door veel voorbeelden aan te reiken, zo zullen we de primaire en secundaire producten inoefenen door een dominospel. Aan de rechterkant van elke domino staat een primair product, daar moeten ze dan een domino met aan de linkerkant een secundair product tegen leggen.
Niet echt slecht denk ik dan!

Voorbeeld:

Ik had met mvr. Bonze afgesproken dat ik vandaag het achtste lesuur zou overnemen voor mijn eerste les over mijn Noord-Zuidproject. 

Rond half 1 was ik al klaar met mijn ander werk en ik ging al eens kijken of ik vroeger kon beginnen.

Toen ik de deur opende kwam ik binnen in een spreekwoordelijke varkensstal. De leerlingen stonden op de banken, er werd geroepen en vooral, waar was mvr. Bonze? Een vraag aan de leerlingen verduidelijkte alles. Mvr. Bonze was heel de dag nog niet in de klas geweest! De leerlingen zaten dus al bijna 4 uur niets te doen, en dat leidt natuurlijk tot chaos. Ik besloot dus om dan al te starten met mijn les en het een beetje langer te laten duren, zodat ze toch iets hadden gedaan vandaag.

Met goede moed begon ik aan mijn uitleg. Ik stelde België, Melsele en mijzelf kort voor, blijkbaar is 'Jan' (de naam van mijn oudste broer) een grappige naam hier! Daarna probeerde ik zo duidelijk mogelijk mijn doel uit te leggen. Ik heb hen nog nooit zo stil weten luisteren, wel leuk. 

Blijkbaar is mijn beste Afrikaans een brabbeltaaltje want toen ik zei dat ze mochten beginnen bleven ze een beetje verdwaasd naar mij kijken. Een 'pffff' later begon ik opnieuw. Deze keer was het raak, de leerlingen wisten wat ik van hen verwachtte en begonnen ijverig te werken. 

Vandaag was het de bedoeling dat ze opschreven wat ze al wisten over verschillende thema's en ook nog vragen opschreven voor de leerlingen van 3IW. Ik heb deze vragen net ge-e-maild naar mijn mentoren van het GTI. Dankzij hun hulp, beantwoorden de leerlingen de vragen en krijg ik ze terug. 

Na de vakantie hebben de Zuid-Afrikaanse leerlingen dus genoeg info verzameld en kunnen de gedichten geschreven worden. 

Het uitschrijven van de stappenplannen voor het schrijven van de gedichten zal nog een zwaar werkje worden. 

De thema's waarrond de leerlingen zullen werken:

- Kos* in België 

- Skool in België  

- Vrye tyd in België

- Diere in België

- Musiek in België 

Ik was wel heel blij dat mijn Zuid-Afrikaanse leerlingen zo enthousiast waren. Dan weet je dat het vele werk het waard is. 

Ik heb vernomen dat de leerlingen morgen weer een hele dag alleen zitten, daar zal ik eens verandering in brengen! Morgen wil ik met de leerlingen enkele chirospelletjes spelen, zo kunnen ze hun volledig laten gaan en is hun dagbesteding niet volledig nutteloos. 

Dat wordt een chirowerking met één leidster voor ca. 40 actieve kwiks / rakkers. Ik weet nu al dat ik morgen goed zal kunnen slapen!

Vandaag heeft een leerkracht ons uitgenodigd om donderdag na schooltijd naar haar te komen. Zij woont op een prachtig landgoed en wil ons graag rondleiden. Dat lijkt mij een schitterende dagbesteding. Gelukkige zal het donderdag terug mooi weer zijn. Gisteren en vandaag heeft het immers hard geregend en voor morgen voorspellen ze 'cats and dogs'. Een mens zou voor minder beginnen terugdenken aan België.

Een zeer spijtig gevolg van het slechte weer is dat de uitstap van morgen afgelast is. Een dagje in het openluchtzwembad is natuurlijk niet zo leuk als het stortregent, de uitstap is daarom verzet naar 9 april. 

Op het einde van de dag vroeg ik aan de klas of ik een groepsfoto kon nemen. Dat moet je hen geen twee keer vragen! Deze levendige foto's zijn het gevolg. Daar kunnen de Belgische schoolfotografen nog iets van leren!

* kos = eten

Een dagje Paarl

Gisteren - zaterdag - was weer een topdag in het verre Zuid-Afrika. In de voormiddag gingen we naar de shoppingcenter in Paarl. Het was er niet zo groot maar ik had eigenlijk alleen maar spulletjes nodig voor school. Naast het noodzakelijke gekleurd papier, en alcoholstiften, de onvermijdelijke scharen en stickers, kocht ik ook twee leuke stempels met een Afrikaanse opdrukken. Op de ene prijkt 'Goeie werk' en de andere beloont de kinderen met een 'Baie mooi'. Daarnaast heb ik een beetje knutselmateriaal gekocht zodat de leerlingen hun poster met hun zelfgeschreven gedicht kunnen versieren. Met een bomvolle zak kwam ik thuis, dat worden leuke lessen!

Daarna trokken we naar Paarlberg, meer bepaald naar het Taalmonument. We kregen een korte rondleiding bij het monument en ook al was het in het Afrikaans, het meeste kon ik wel verstaan.
Het monument werd gebouwd in 1975 en is een ode aan de afhankelijke Afrikaanse taal. Je vindt ook verschillende verwijzingen naar de invloeden die het Afrikaans heeft gekend, hier gaat het om het oa.Nederlands, het Maleisisch en andere Afrikaanse talen.Het monument beeld ook een brug uit, de brug tussen Europa en Afrika.
De rondleiding was essentieel als je iets wil begrijpen van de betekenis die achter het bouwwerk schuilgaat.



We reden verder de berg op, richting een bekende braaiplek. Daar bakten Tom en Steven worst en aten we hotdogs. Lekker lekker!

Steven stelde voor om de Paarlberg te beklimmen. Hoewel ik meer interesse had in een korte siësta op het gras, stemden de andere studenten en ik toe. We reden tot aan de voet van de grote rotsen. Sandaaltjes uit en we begonnen te klimmen. Blijkbaar is mijn fysiek niet meer wat het geweest is en heb toch serieus gezweet tijdens de klim. Ik waande me even Edmund Hillary toen ik de top bereikte! Na de eerste euforie en de onvermijdelijke fotoshoot genoot ik van het machtige uitzicht. Elke dag besef ik meer en meer hoe prachtig dit land is.

De naam van het stadje Paarl heeft trouwens alles te maken met de berg die we beklommen. Wanneer de zon schijnt op de granieten rotsblokken lijkt het alsof een gigantische paarl op de berg ligt. Vandaag dus de naam Paarl - spreek je uit als 'peirl'.

's Avonds kwam Charlenes broer en zijn gezin eten. Lekkere steak en varkensvlees op de braai! Daarna hielden we een kleine zangstonde met top-DJ Tom die zorgde voor de muziek. Een gezellige, lange avond was het gevolg.
Het leven is hier mooi!

Een dagie in het bakkie

Gisteren heb ik verdere afspraken gemaakt over mij Noord-Zuidproject. In Zuid-Afrika betekent dit: maandag maak ik een concrete planning met de betrokken leerkrachten. Ik ben ook al aan het nadenken over hoe ik alles duidelijk zal maken aan de leerlingen, ze verstaan mij namelijk echt niet goed! En om eerlijk te zijn, ik versta hen ook niet altijd. Waarschijnlijk zal ik werken met pictogrammen.

Zoals jullie waarschijnlijk weten studeer ik Nederlands en aardrijkskunde. De stagelessen aardrijkskunde zijn al gepland maar Nederlands kan ik hier natuurlijk niet geven. Daarom heb ik aan de leerkracht Engels, mvr. Lewis, gevraagd of ik enkele lessen Engels mag geven. Uiteraard was dit allemaal in orde, maandag maken we een planning.. Dat wordt een druk dagje!
Nu dat Engels nog bijschaven natuurlijk.

De rest van de dag bestond weer hoofdzakelijk uit observeren en een beetje meehelpen. Tijdens de les 'tegnologie' werd er niets gedaan, de leerlingen moesten de theorie die op het bord stond overschrijven in hun schrift en de leerkracht werkte zijn rapporten bij. Na vijf minuten kwamen twee jongetjes - seunkies in het Afrikaans - binnen. Zij waren hun klas uitgestuurd omdat ze stout waren, nu moesten ze hier stil op een stoel zitten.
Omdat ik daar ook maar wat zat rond te kijken heb ik hen een klein projectje gegeven. Ik vroeg hen om foto's te nemen van de kinderen in de klas. Met een guitige glimlach namen ze mijn fototoestel aan en nadat ik enkele korte instructies had gegeven gingen ze op pad. De leerlingen vonden dit natuurlijk zeer leuk en ze poseerden maar al te graag!
Hieronder enkele pareltjes.

Tijdens een andere les ging de leerkracht voor een half uur de klas uit. De leerlingen vroegen of ze voor mij mochten zingen! De meisjes zongen 'wrecking ball'. Toch altijd leuk om te zien hoeveel ritme deze kinderen hebben! Ze dansten met volle overgave en het moet gezegd zijn, dat doet geen enkele blanke hen na!

Gisteravond waren we zeer blij en opgewonden want we kregen hoog bezoek: Leentje en Melissa kwamen voor een weekendje naar ons! Hun gastouders hebben een zeer druk weekend en anders zouden de meisjes een heel weekend alleen zitten. Met een gastvrijheid die je alleen in Zuid-Afrika ziet, ontvingen Charlene en Steven hen.

Vandaag gingen we met z'n allen naar 'Butterflyworld' en het leeuwenpark. Omdat we nu met acht waren, konden we niet in de auto en reden we met de pick-up, dat betekende ook dat wij in het bakkie moesten zitten! Met de haren in de wind gingen we op weg.

Butterflyworld was een beetje teleurstellend. Het bezoek aan het leeuwenpark was boeiender. In dit park zijn leeuwen gehuisvest die op een andere plaats mishandeld werden. Zo zijn er leeuwen die uit een circus gered zijn (Chilli, Frankrijk en Roemenië), dieren die gered zijn uit de illegale handel of privébezit. Eén leeuw was zelfs blind omdat hij zo mishandeld was.
Omdat het zo warm was, zochten de leeuwen liever de schaduw op. Toch was het wel leuk om naar de leeuwen te kijken, het blijven toch machtige dieren!

Vandaag hebben we ook de verschillende wijnen die de druiven van op ons landgoed voortbrengen geproefd. We kregen bij elke wijn uitleg over de druif en het rijpingsproces, interessant. Zo zijn er wijnen die in nieuwe of in oude houten vaten rijpen. Een nieuw vat geeft veel meer smaak af dan een oud. Daarnaast leerde ik dat het verschil tussen een Sauvignon en een Chardonnay de druif is, wist ik ook nog niet.
Ook zijn we gaan zwemmen in een meertje op het landgoed, dat was ook echt nodig want het was een zeer hete dag. Daarna reden we door de wijngaarden, magische uitzichten zijn het gevolg..
Geniet van de foto's en droom even weg.

Morgen gaan we naar het taalmonument in Paarl, daar zullen we - om de traditie hoog te houden - braaien!

Charlene heeft trouwens al een treffende bijnaam voor mij, loskop! Ik ben namelijk al geweldig veel spullen kwijtgeraakt en verspil hier ettelijke uren met het zoeken naar alles.
Gewoontes zijn er om te behouden zeker?

 

Mnr. Ron Frans: "Moenie worrie ni, alles kom reg!"

Gisteravond heb ik goed doorgewerkt zodat ik vandaag mijn Noord-Zuidproject kon voorstellen aan mnr. Ron Frans, de directeur.

Mnr. Ron Frans

Gisteren had ik een afspraak gemaakt voor vandaag 9 uur. Dus stipt 9 uur sta ik aan zijn deur. Mnr. Frans was onze afspraak vergeten en vroeg binnen een uurtje terug te komen. Geen probleem, precies 60 minuten later sta ik daar terug. Maar Mnr. Frans had een nieuwe afspraak en zou me inlichten wanneer hij vrij was. Van die Afrikaanse 'moenie worrie ni, alles kom reg!' kan ik nog wel iets leren, alles komt goed Om half 12 kwamen twee jongens naar mij gelopen met de mededeling dat 'het hoofd' mij verwachtte. Een beetje zenuwachtig maar zeker van mijn project ging ik naar zijn bureau. Meneer Frans is een grote, goedlachse man die heel graag praat. Het is mij gelukt om het doel van mijn project duidelijk te maken en het deel dat ik in België al heb gedaan toe te lichten. Ik vertelde ook dat ik denk dat je mensen gemakkelijk in contact kan brengen door poëzie te gebruiken, poëzie reikt - volgens mij - over de landsgrenzen heen. Hij was zeer enthousiast over mij project, morgen maak ik verdere afspraken met mvr. Bonze en mvr. Beverley om een planning op te stellen.

Zoals ik al zei is mnr. Frans een begeesterd prater. Hij vertelde mij over zijn dromen voor de school. Zo was één van zijn dromen om een nieuw schoolgebouw zetten, dit realiseerde hij enkele jaren geleden met het prachtige nieuwe gebouw.

Gisteren is mnr. Frans gaan praten met klas 5A. Hij heeft hen nu al ingelicht over de vijf beurzen die de school elk jaar mag uitdelen aan leerlingen die afstuderen. Hij wil hen nu al duidelijk maken dat ze nu al moeten beginnen werken voor die beurs.

Mnr. Frans gelooft ook heel sterk in de boodschap van Mandela. De mensen zijn hier arm, de leerlingen wonen in slechte situaties en het leven is hier hard. Het verschil tussen een lagere school waar vooral blanken naar school gaan en een school waar vooral bruinen en zwarten naar school gaan is enorm groot. Desondanks wil mnr. Frans zich niet blindstaren op deze verschillen of het verleden. Hij denkt enkel aan de toekomst van Klapmuts en de leerlingen. Hij probeert hen elke dag duidelijk te maken dat ze alle kansen krijgen, maar ze moeten die kansen wel zelf grijpen.

In de inkomhal hangt een foto van een oud-leerling die enkele jaren geleden afstudeerde aan de universiteit van Kaapstad. Heel de school is trots op deze jongen en de leerkrachten proberen de andere leerlingen te stimuleren met dit verhaal.

Mnr. Frans is echt een man die leeft voor de gemeenschap, ik ben dus heel dankbaar dat ik voor enkele weken kan meedraaien op zijn school.

Aan de jongens en meisje van 3IW:

Vanaf volgende week mogen jullie je verwachten aan een hele hoop vragen van jullie Zuid-Afrikaanse collega's! Daarnaast zullen we ook proberen om een afspraak te maken om te skypen met 6A.

Heel veel succes met jullie komende examens! En denk eraan: "Moenie worrie nie, alles kom reg!"

Tijdens het wachten, samen Dora-kleurplaten inkleuren!

Onderwijs in Zuid-Afrika.. een wereld van verschil

Gisteren gingen we voor de eerste keer naar de 'Klapmuts Primary school'.
De dag begint er om tien voor acht, dan komen alle leerkrachten samen in de leraarskamers. Eén leerkracht leest het gebed voor en nadien zegt de directeur - mnr. Ron Frans - nog een kort woordje.
Mnr. Frans is een zeer aangename man die duidelijk veel over heeft voor zijn school en de leerlingen. We stelden ons kort voor en kregen daarna een rondleiding op de school. Ruth en Sien kregen hun mentor toegewezen bij de kleuterklassen (grade R), Tom werd geparkeerd op de ICT-dienst en ik volg nu een klas uit grade 6, 6A. Een klas die bestaat uit meer dan 40 jongens en meisjes!

Klas 6A

Het is wel spijtig dat we net deze periode op de school staan, de hoogste klassen hebben nu examens. Mijn dag begon dus met 2,5 uur ‘observeren’ tijdens een examen. Ik heb al geleerd dat je hier vooral veel moet vragen en initiatief nemen als je iets wil doen. Daarop nam ik de spreekwoordelijke koe bij de hoorns en vroeg aan mvr. Bonze (leerkracht Afrikaans) of ik kon helpen met verbeterwerk.
De bekende brede Afrikaanse glimlach verscheen op haar gezicht! Ze stond blijkbaar hopeloos achter met haar verbeterwerk. Ik kreeg een dik pak examens en de verbetersleutel en begon aan een verbetermarathon. Natuurlijk moest ik soms iets vragen aan mvr. Bonze, ik begreep niet alle antwoorden, maar het ging steeds vlotter en haar stapel examens daalde zienderogen!
Ook al is mijn Afrikaans nu nog maar op hetzelfde niveau als een Engelssprekende Fransman, toch kon ik de meeste antwoorden wel lezen. Maar bij sommige antwoorden kreeg ik meer het gevoel een raadsel op te lossen dan een antwoord te ontcijferen. Toen ik hulp vroeg aan mvr. Bonze, vertelde ze me dat dit examens waren van leerlingen die hopeloos achterliepen. Ze konden niet lezen en spraken ook heel slecht. Mvr. Bonze legde uit dat ze tijdens de lessen Afrikaans apart werkten in een bundeltje waarin ze leerden schrijven. Wanneer de andere leerlingen spreekopdrachten deden, moesten ze wel luisteren.

Een logische vraag die dan in mijn lichtjes verbrande hoofd opkomt is: ‘Hoe maken deze leerlingen dan examens?’ Op deze vraag zou ik snel antwoord krijgen.

Na de examens gaan de leerlingen niet naar huis maar volgen ze nog enkele lessen, zij het op kortere periodes.
Daar stond ik dan met mijn lessenrooster, er klopte niets meer van de planning… Niemand vond het ook nodig om de veranderingen aan mij uit te leggen. Een beetje zelfstandigheid is hier wel nodig! Ik probeerde zo goed als mogelijk vragen te stellen aan de leerlingen en het rooster te begrijpen. Spijtig genoeg verstonden ze me niet goed.
Dit losten we op door handen en voeten te gebruiken en zo elkaar toch te begrijpen. Voor de zekerheid koos ik één meisje dat een herkenbaar haarlint in had, haar volgde ik dan.

Een normale lesdag bestaat hier uit 8 lesblokken. De nadruk ligt op Afrikaans en wiskunde. Daarnaast krijgen ze ‘sosiale wetenskappen’ en ‘tegnologie’.

Het vak ‘Sosiale wetenskappen’ bestaat uit geschiedenis en aardrijkskunde.
Voor mij stond een kolossale man, genaamd meneer Jass (spreekt uit als mister Jazz, nice!). Zoals alle leerkrachten hier is hij zeer kordaat tegen zijn leerlingen.
Dit is toch een groot verschil met onze Belgische manier van lesgeven. Ze zijn hier zeer streng voor de leerlingen en schuwen de lat niet wanneer een leerling echt lastig is.
Aan de andere kant kan ik dit niet veroordelen. Het is ook een hele andere cultuur dan die van ons.
De kinderen hebben soms ook wel een kordate aanpak nodig. Ze komen bijna allemaal uit de naburige township en krijgen daar heel weinig structuur of opvoeding. De school is voor hen de enige plek waar ze dit wel krijgen.

Ik wil proberen tijdens mijn lesgeven te laten zien dat het ook op een andere manier kan, ik ga werken met een beloningssysteem. Het wordt afwachten hoe dit uitdraait maar dit kan alleen maar leerrijk worden.

Dit brengt me ineens bij mijn lessen. Zoals ik al zei, ben ik hier echt tijdens de verkeerde periode aangekomen. Ik kan de komende twee wekend geen les geven omdat de leerlingen bezig zijn met studeren en examens maken. De leerkrachten werken nu ook vooral de leerstof af.
Maar na de vakantieweek mag ik wel les geven! Ik zal tijdens de twee weken aardrijkskunde geven aan de hele zesde graad! 

Mnr. Jass begeleidt me heel goed, ik kreeg al verschillende handleidingen mee die ik mag bijhouden tot de laatste dag van mijn stage. Samen maakten we een planning van de voorziene leerstof. Ik kijk er enorm naar uit om hier les te geven!

Dit betekent ook dat ik de komende twee weken niet veel kan doen in de school. Weer heb ik de spreekwoordelijke koe bij de hoorns genomen en werk gezocht.
Tijdens wiskunde begeleid ik de zwakkere leerlingen extra, bij aardrijkskunde probeer ik extra uitleg te geven bij opdrachten, ik help de leerkrachten met verbeteren en gisteren heb Tom en ik zelfs boeken geschikt in de bibliotheek. Ook mochten we de personeelsvergadering bijwonen.
Het is vooral een kwestie van zelf initiatief nemen en je hulp aanbieden, dit wordt steeds geapprecieerd door de leerkrachten.

Ik heb ook al enkele boeiende gesprekken gehad met de leerkrachten. Lesgeven is hier niet altijd even gemakkelijk. Ze moeten hier enorm veel theorie op korte tijd zien, dit is natuurlijk nefast voor de kwaliteit van de lessen. De trage leerlingen haken af, dit is dan ook te zien in hun resultaten. De leerlingen die niet kunnen lezen hebben natuurlijk een groot probleem. Mnr. Myburgh (leerkracht tegnologie) liet mij enkele examens inkijken van deze leerlingen. Zij antwoorden volledig naast de kwestie en scoren amper punten.

Voor de leerkrachten is het zeer moeilijk om elke dag energie in hun lessen te steken omdat het zelden resulteert in een mooi resultaat waarop de leerlingen en leerkrachten trots kunnen zijn.

De leerkrachten van deze school verdienen enorm veel respect voor het werk dat ze hier elke dag doen!

Morgen heb ik een afspraak met mnr. Frans over mijn Noord- Zuidproject. Ik ga hem uitleggen wat ik in België heb gedaan en wat ik nu in zijn school wil doen.

Voor diegene die mijn project nog niet kennen:
De leerlingen van 3IW (GTI Beveren) hebben Zuid-Afrika leren kennen door Xerte (via deze link kan je zelf het Xerte leerpad bekijken: http://194.7.157.205/moodle/xertetoolkits/play.php?template_id=9658), boeken en internet. Ze verdiepten zich in verschillende thema’s zoals eten, muziek en taal. Daarna schreven ze verschillende soorten gedichten (voorbeeld: een elfje, een rondeel of een naamgedicht) over dit thema. 

En ik moet toegeven, er zijn heel mooie gedichten gemaakt! De leerlingen maakten daarna een affiche voor hun gedicht.
Na een bezoekje aan het kopiecenter, hangen ze nu -hopelijk- al te pronken in de klassen.

Klas 3IW

Nu is het de bedoeling dat de leerlingen hier hetzelfde doen. Maar in plaats van info op te zoeken zullen ze vragen stellen aan de leerlingen van 3IW. Zij beantwoorden die dan en zo kunnen de Zuid-Afrikaanse leerlingen ook gedichten schrijven. 

Ook hoop ik dat ik een videoboodschap van de Belgische leerlingen kan laten zien in mijn klasje hier.
Ik hoop op deze manier de vooroordelen van elke kant bij te sturen en een beetje te sensibiliseren.

Ik hoop hiermee volgende week te kunnen starten zodat ik die dagen nuttig kan invullen.

Ik houd jullie op de hoogte!  

The lion sleeps tonight... ?

Gisteren verhuisden we voor de eerste keer. Albert Hoek bracht ons 's middags naar Charlene en Steven in Klapmuts. Charlene en Steven wonen in het landgoed 'Anura'. Dit is een groot landgoed met wijngaarden. Hun huisje bevindt zich achteraan het landgoed. Het is minder luxueus dan in Wellington maar zeer gezellig! Charlene geeft les in de laerskool van Klapmuts, in Grade R (kleuterklas), Steven is opzichter van het landgoed. Op dit landgoed verbouwen ze wijn, hebben ze een restaurant en ook een kaasfabriek. Tijdens het aperitief aten we kaas en dronken we wijn die gemaakt was op het landgoed 'Anura'. We waren zeer geïnteresseerd in de kaasproductie en kregen direct een rondleiding in het fabriekje. Hier maken ze twee soorten kaas: harde en zachte. In sommige kazen verwerkte ze ook vruchten, zoals bijvoorbeeld vijgen. Ze maken ongeveer 1500 kg kaas in één week.

Hoe kan je de verhuis beter vieren dan met een braai? Dat dachten onze nieuwe gastouders ook en staken de braai aan. Dit eindigde in een zeer gezellige avond met een uitgebreide kennismaking van deze twee sympathieke mensen!

Vandaag, zondag, gingen we op daguitstap. We begonnen met een tripje naar Blaauwklippen. Hier was een marktje met vele kleine kraampjes, de eerste aankoop voor in het appartementje is binnen. Een mooie spiegel, gemaakt van resten hout. Recycling zoals dat dan heet!

Daarna gingen we naar Gordons Bay. Vanaf dit strand zie je Cape Point, het bezoek daarvan is gepland voor onze eerste week vakantie.
Tom en Steven gingen als echte mannen van 'Baywatch' het water in. Ik genoot even van het lekkere warme water maar verdiepte me daarna in de geschiedenis van Zuid-Afrika. Het was een gezellige, warme middag.

Gordons Bay

Sien - Ruth - Tom - Ik

Ook keken we enorm uit naar de komst van twee leerkrachten van de lagere school, zij kwamen op bezoek bij Charlene thuis. We hadden het genoegen kennis te maken met Kirby en Jeaniva; twee vriendelijke jonge leerkrachten. Kirby is een zeer luide vrouw die enorm luid lacht met haar eigen mopjes!
We zien het enorm zitten om naar de lagere school te gaan, kennis te maken met de kinderen en de leerkrachten te ontmoeten. Charlene waarschuwde ons wel dat we de komende twee weken waarschijnlijk niet veel les kunnen geven, de leerlingen van grade 7 (ongeveer vergelijkbaar met ons eerste middelbaar) hebben nu examens.
Het is ook nog niet helemaalduidelijk wat mijn taak zal zijn in de school. Ruth en Sien zullen lesgeven en observeren in grade R, Tom zal de leerkrachten bijlessen geven in ICT... en ik? Dat zal het gesprek met Ron Frans (de directeur van de school) wel uitwijzen. Alles komt goed!

Jeaniva en Kirby

Leuk detail, toen we gisterenavond op het terras zaten hoorden we de leeuwen brullen! Wanneer de wind uit de juiste richting komt in het stil is, hoor je ze grommen, echt magisch om te horen.
Twee kilometer van hier is het leeuwenpark en dat gaan we waarschijnlijk komend weekend bezoeken. Woehoew!

Vanaf volgende week zal ik jullie dus op de hoogte houden van mijn stage in de laerskool Klapmuts!
Ik kijk er met gezonde zenuwen naar uit.

Laerskool 'Hugo Rust'

Normaal zouden we vandaag naar Kaapstad gaan en samen met ninna - dochter des huizes - de Tafelberg beklimmen. Spijtig genoeg kreeg ze gisteren te horen dat ze maandag een examen heeft en moest ze dus vandaag beginnen studeren.
Lizé stelde voor om in de plaats een dagje mee te lopen op haar school, de laerskool 'Hugo Rust'.
Zij geeft daar Afrikaans en kunst.
Dit vonden we een leuk alternatief en we gingen graag op haar aanbod in. De school dagen beginnen iets vroeger dan bij ons, namelijk om half 8. De dag eindigt om 14 uur.
Lizé had geprobeerd om mij in de hogere graden te laten mee volgen.
De lagere school gaat hier tot graad 9, dit is ongeveer hetzelfde als onze eerste twee leerjaren in het middelbaar. Eén graad omvat hier ook maar één jaar, terwijl het bij ons twee jaren omvat.

Zo gezegd zo gedaan!

Het eerste uur volgde ik de les in graad 6 bij juf Marina. Deze les handelde over zelfstandige naamwoorden. Het was een zeer interactieve les waarin de leerlingen zelf veel voorbeelden mochten zoeken, een manier waarop ze veel beter leren en onthouden.
De leerlingen stonden versteld toen ik vertelde dat je in de meeste scholen in België mag kiezen wat je aandoet. Juf Marina legde me uit dat wanneer de klassen drie keer hun lokaal proper hadden opgeruimd ze op vrijdag niet hun uniform moesten aandoen en zelf mochten kiezen met wat ze naar school kwamen. Dat was voor alle leerlingen een zeer goede stimulans om op te ruimen.

De tweede les volgde ik bij Lizé, de leerlingen waren hier bezig met het inoefenen van een dialoogje dat ze volgende week moeten voorbrengen. Dit deden ze in het zalige zonnetje buiten! Ik dacht direct terug aan onze lessen Nederlands waarin Mvr. Vonck ons aanspoorde om eens uit het klaslokaal te gaan, dit hebben ze hier dus zeker begrepen.

Daarna zou ik normaal gezien biologie volgen in graad 5. Maar na 5 minuten legde de leerkracht de les stil en vroeg hij of ik mij graag wou voorstellen, dé ultieme test om te zien of mijn Afrikaans al verbeterd is dus "Ja, ek wil graag probeer. Maar julle moet stadig praat anders ek ni versta ni."
De leerkracht verliet de klas en ik kreeg de resterende 55 minuten volledig ter beschikking, een lesje improvisatie dus.
Maar wat vertel je over België aan kinderen van 10 jaar?
Ik vertelde hen dat België een zeer klein land is, kleiner dan de Westkaap. Ze vonden het raar dat er zo 'n kleine landen bestonden. Op de kaart van Europa die in hun klas hing stond ons land zelf niet aangeduid! Op deze kaart grensde Nederland een Frankrijk.
Ik vertelde ook over het koude weer tijdens onze winters en de leerlingen lachten wanneer ik zei dat 30°C in ons land 'baie warm' is. Ze vonden het wel heel leuk dat wij 's winters in de sneeuw kunnen spelen, de blauwe plekken die het ijzige weer met zich meebrengen liet ik achterwege.

De leerlingen hadden ook heel veel vragen voor mij: welk eten is typisch Belgisch? Van welke muziek hou jij? Hoe is een schooldag in België?
Dan volgde een vraag die ik niet verwachtte: Kan jij jouw volkslied zingen?
Ik vertelde hen met de nodige schaamte dat ik enkel de eerste zin ken en dat wij ons volkslied amper zingen.
Hierop wouden de leerlingen heel graag hun volkslied zingen!
Ze zingen dezelfde tekst drie keer, één keer in Xhosa (kliktaal), één keer in het Afrikaans en afsluiten doen ze met de Engelse versie.
Op onderstaand filmpje kan je de Afrikaanse versie bekijken.

De leerlingen wouden ook een woordje Nederlands leren. Ze vroegen me om enkele zinnetjes in mijn taal te zeggen. Klassiekers zoals 'ik hou van jou' en 'ik heb twee broers'.
Een kleine zweem Melseels wanneer de leerlingen mij erop wezen dat ik niet 'paard' maar 'peird' moest zeggen in het Afrikaans.
Woorden als 'schoenen' , 'keuken' en 'douche' vonden ze dan weer zeer lachwekkend.

De laatste les was een slaapverwekkende les aardrijkskunde, mnr. Van Acker had het moeten zien! De leerkracht vertelde zelf alle theorie, niets kwam uit de leerlingen. Wanneer de leerlingen een verhaal wouden vertellen reageerde hij allebehalve geïnteresseerd. En eindigen met een grote zonde, een filmpje dat langer dan een kwartier duurde, zonder enige inleiding of lesinhoud. Het resultaat was ernaar, geeuwende kinderen die hun aandacht niet bij de les konden houden. Een ongelijke strijd tussen hun oogleden en de zwaartekracht was het gevolg. Waar is mijn 'slechte ideeënboek' als ik het nodig heb...?

Een leuk detail, de kinderen lopen hier school op hun blote voeten! Tot graad 7 mogen ze hun schoenen thuislaten omdat die veel te warm zitten. Vanaf graad 7 moeten ze die wel dragen, zo bereiden ze zich voor op de lessen in de hoërskool (ons secundair onderwijs). Daar moeten ze immers wel schoenen dragen.

Vanavond sluiten we onze week in Wellington af met - hoe kan het ook anders - braaie!

Morgen vertrekken Ruth, Sien, Tom en ik naar Klapmuts. Daar zullen we lessen observeren en hopelijk zoveel mogelijk zelf geven in een zeer arme school. Het zal een kennismaking worden met de arme kant van Zuid-Afrika waarin kindjes met gevaar voor eigen leven naar school komen, leven in townships en vaak het slachtoffer zijn van het FAS-syndroom, een aandoening waarbij de kindjes mentaal en lichamelijk achterstaan door blootstelling aan te veel alcohol tijdens de zwangerschap.

Dit kan enkel een ware eyeopener worden.

Hoe zeg je 'gelukkig zijn' in het Afrikaans? ...

Vanop onze tuintafel in het zalige zonnetje breng ik jullie op de hoogte van de voorbije twee dagen.

Gisteren volgden we terug les op de CPUT. Ik had geluk, ik kon een les Afrikaans bijwonen... en het geluk was aan mijn kant, het was een les poëzie! 

Hieronder kan je het gedicht lezen dat werd behandeld tijdens de les.

Een tip om Afrikaans te begrijpen: lees de tekst luidop en vergeet al het Nederlands dat je op school hebt gekregen, laat die platte Waaslandse klanken klinken!

Die dans van die reën - Eugène N. Marais (1871-1936)

Lied van die vioolspeler, Jan Konterdans, uit die Groot Woestyn

O die dans van ons suster!Eers oor die bergtop loer sy skelm,         

en haar oge is skaam;                   

en sy lag saggies.

En van ver af wink sy met die een hand;haar ambande blink en haar krale skitter;          

saggies roep sy.

Sy vertel die winde van die dansen sy nooit hulle uit. want die werf is wyd en die bruiloft groot.

Die grootwild jaag uit die vlakte,         

hulle dam op die bultop,wyd rek hulle sluk die wind;en hulle buk, om haar fyn spore op die sand te siën.

Die kleinvolk diep onder die grond hoor die sleep van haar voete,     

 en hulle kruip nader en sing saggies:            

"Ons suster! Ons suster! Jy het gekom! Jy het gekom!

En haar krale skud,en haar koperringe blink in die wegraak van die son.       

Op haar voorkop is die wegraak van die son.              

sy trap af van die hoogte;              

sy sprei die vaal karos met altwee arms uit;              

die asem van die wind raak weg.              

O, die dans van ons Suster!

Dit gedicht gaat over een man, Jan, die wil heersen over al het water uit de Namibwoestijn en zo dus ook de macht wil hebben over het volk dat in de woestijn leeft. 

Om de regen op te roepen maakt hij een viool. De wind geeft gehoor aan zijn lied en brengt de regen mee over de woestijn. Maar de regen maakt geen onderscheid en geeft water aan alle mensen. 

Voor de liefhebbers:
Je kan in het gedicht de metaforen en personificaties zoeken. Er zijn ook vele alliteraties en enkele enjambementen te vinden. 

Je begrijpt al dat ik dit een zeer leuke les vond! Nadien heb ik nog een kort gesprek gehad met mnr. Anker, de docent Afrikaans. Hij vertelde dat toen hij naar school ging, ze nog Nederlandstalige boeken moesten lezen. Hij is een grote fan van Guido Gezelle en Hugo Claus.

Tom en ik zijn ook naar een les aardrijkskunde gegaan, mijn 'gastpapa' Kris Hatting geeft dit vak aan de CPUT dus het was wel leuk om hem eens te zien lesgeven. Hij leidde de les in met de overstromingen in Johannesburg, daarna legde hij ook uit hoe de Tafelberg is ontstaan. 

In het kort: een plateau, opgebouwd uit verschillende gesteenten, erodeerde door de wind. Hierdoor sleet een groot deel van het plateau weg en bleef de Tafelberg over.
Mijn onderstaande schets brengt misschien meer duidelijkheid.

Het verschil tussen de gebergtevormen tafelberg en tafelkop kan je zien op onderstaande schets. Wanneer de hoogte groter is dan de breedte spreken we van een tafelkop, wanneer dit andersom is, spreken we van een tafelberg. 

De aardrijkskundeklas in CPUT

Gisterenavond zijn wij (familie Hatting) en het gastgezin van Chiméne en Angelique (familie Anker) pizza gaan eten in een heel gezellig restaurant in Paarl. Het restaurant lag midden in de wijngaarden en had een mooi uitzicht over de stad. 

Na het eten heeft mnr. Anker zelfs een gedicht van Guido Gezelle voorgedragen!

Twee gastgezinnen verenigd rond de tafel

Er was ons gevraagd om het onderwijssysteem in Vlaanderen voor te stellen aan de studenten van de CPUT. Dat hebben we vandaag gedaan. We hebben ons ingewikkeld systeem zo duidelijk mogelijk proberen uitleggen. De studenten vonden de presentatie zeer interessant en enkelen hebben hem zelf gekopieerd om te gebruiken voor hun thesis. 

Albert Hoek - de docent van dienst - verraste zijn studenten door aan te kondigen dat er gesprekken aan de gang waren om enkele studenten de kans te geven om naar België te komen. Een paar studenten waren direct enthousiast... had ik hen moeten waarschuwen voor ons weer?

We hebben de presentatie gegeven in een combinatie Vlaams - Afrikaans en de PowerPoint was in het Engels. Zo konden de studenten ons zeker verstaan.

Jullie favoriete blogster in actie! 

Enkele grote verschillen tussen ons onderwijs en het Zuid-Afrikaanse:

• Kinderen moeten hier vanaf 5 jaar naar school, grade R is de naam van het eerste jaar, vergelijkbaar met ons derde kleuterklasje.
• Grade 1 - 9 is zoals onze lagere school + eerste graad middelbaar onderwijs.
• De hogeschool wordt hier meestal als universiteit bestempeld, hoewel er toch een verschil is tussen de CPUT waar ze lerarenopleiding organiseren en de universiteit in Stellenbosch waar je oa. geneeskunde en rechten kan studeren. 
• De opleiding tot leerkracht duurt hier 4 jaar, in het eerste jaar krijgen de studenten een heel algemene opleiding met alle vakken. In het tweede jaar kiezen ze dan twee vakken die ze willen geven.

Ondertussen genieten we van het studentenleven en -joepie joepie! - het weekend begint hier al op woensdag! De woensdagavond is vergelijkbaar met onze donderdagavond, de avond waarop studenten uitgaan. 

Vanavond gaan we naar Band Bash, een klein festivalletje dat georganiseerd wordt door de studenten van de CPUT.

Baie veel groetjies!

Antwoord: Gelukkig wees - Ek es baie gelukkig in Suid-Afrika!

  

Veel nieuwe ervaringen!

Zondag - gisteren dus- is nog steeds een echte familiedag in Zuid-Afrika. Het is ook een echte rustdag waarop samen wordt gepraat, gedronken, gebraai en geslapen. 

We hadden aan onze 'gastouders' verteld dat we de bergen zo mooi vonden, daarop stelden zij voor om een korte uitstap te maken. We reden naar de Limietberg, op deze berg zijn enkele mooie uitkijkpunten vanwaar je over de vallei kan kijken. Deze vallei wordt Bainsvallei genoemd, naar de ontwerper en bouwer van de bergpas. Deze man - Mnr. Andrew Geddes Bains - legde in 1850 de weg aan die Wellington met het binnenland van Zuid-Afrika verbindt. De werkmannen waren gevangenen.
Kris vertelt ons heel graag over de geschiedenis van zijn land, en dat is natuurlijk voor ons baie interessant! 

We zagen ook voor de eerste keer Afrikaanse dieren in de wildernis, de baboons zaten in het midden van de weg! 

Boven: Uitzicht op Groenberg - Ik, Leentje en Melissa - Met onze gastouders: Lize en Kris

Onder: Baboons - uitzicht op Bainsvallei

Zoals ik in mijn vorig bericht had gezegd zijn we ook naar de leefkerk gegaan. Het doel van deze kerk is de jongeren dichter bij het Christelijke geloof brengen. Een jonge man leidde de dienst en deed dit met veel overgave. Tijdens deze diensten wordt veel gezongen en is ruimte voor persoonlijke inbreng. Tijdens het zingen van Afrikaanse en Engels liederen gingen vele mensen echt op in de muziek. Het was speciaal om te zien hoe deze mensen hun geloof zo intens beleven, een zeer boeiende ervaring!

                                          De leefkerk in Wellington

Maar na elke naweek volgt natuurlijk een nieuwe schoolweek. 

Vandaag trokken we met de acht studenten terug naar de universiteitscampus in Wellington voor enkele lessen. De eerste les was 'Language education', het ging over de voor- en nadelen van het gebruik van handboeken in de klas. Ik moet toegeven dat ik van de lesinhoud weinig begreep. De docente praatte heel snel en er werd niet gewerkt met een PowerPoint, wat het anders een stuk gemakkelijker maakt om de lessen te volgen. 

Daarna wouden we heel graag een les 'Afrikaans' bijwonen. Deze les handelde over semantiek. Het was een zeer leuke en actieve les waarin besproken werd hoe we steeds de context nodig hebben om de betekenis van een bepaald woord te kunnen afleiden. Dit doet me terugdenken aan de lessen Nederlands op onze hogeschool! De docent gaf heel geanimeerd les en ook al verstonden we heel weinig en zeiden we meer 'Euh!', 'Wa was da?' en 'da laatste heb ik ni verstaan, gij?', het was zeker leuk om deze les te hebben gevolgd en de gelijkenis te ontdekken tussen de lessen Afrikaans en Nederlands.

Een les die ik zeker wil vermelden is onze les 'Art'. Een zeer speciale, alternatieve dame gaf kunstlessen aan de studenten kleuteronderwijs. We waren heel blij dat dit een les was waarin we ook zelf konden meedoen. Tijdens hun vorige les hadden de leerlingen leren werken met wasco's en de voor- en nadelen van dit materiaal verkend. Vandaag werkten ze met kleur. Een zeer nuttige tip die de leerkracht gaf: geef niet een volledige doos wasco's aan de kinderen, enkele de hoeveelheid die ze nodig hebben. 

De leerkracht benadrukte ook dat de kindjes vooral veel fantasie mogen gebruiken.

In de kunstvakken is er weinig goed of fout, zolang de studenten maar vrije bewegingen gebruiken en hun eigen creativiteit in alle opdrachten steken. 

Deze dag was heel leerrijk en ik denk wel dat ik al veel nieuwe ideeën heb om te gebruiken tijdens mijn lesstage de komende weken. 

Boven: De kunstklas - ik met 'sprinkhaan in wasco' - de kunstwerken van de Zuid-Afrikaanse studenten

Onder: Tijdens de les - de kunstklas - Tom en zijn interpretatie van 'sprinkhaan in wasco'

Morgen ga ik ook eens een les aardrijkskunde meevolgen, eens zien hoe ze dat hier aanpakken en wat ik nog kan bijleren. 

Baie veel groetjies en julle geniet van die lekkere weer in België!

Bericht voor 3IW

Beste 3IW-ers

Misschien heb je mijn blog al eens gelezen? Dan zal je merken dat zelfs leerkrachten niet onfeilbaar zijn en hun vlucht kunnen missen.
Ik ben hier nu drie dagen en het bevalt me hier uitstekend! De taal is nog een beetje wennen maar ik doe enorm mijn best.
Ik wil jullie nog eens bedanken voor jullie enthousiaste inzet tijdens onze lessen over Zuid-Afrika. Hopelijk hebben jullie al een beter beeld over Zuid-Afrika. Ik heb jullie gedichten al laten lezen aan enkele vrienden en ze stonden versteld van jullie kunsten!
Nu geniet ik nog van het leuke studentenleven maar binnen een week begint de stage.
Zoals ik jullie al zei zal ik les geven in Klapmuts. Deze school is gelegen naast een township, een grote wijk waar de mensen in troosteloze situaties leven. Het is daar ook gevaarlijk voor de mensen zelf en zeker ook voor buitenstaanders. De leerkrachten van deze school doen al het mogelijke om zoveel mogelijk kindjes naar school te laten gaan. Ik heb nog niet kennis gemaakt met mijn mentoren dus ik weet ook nog niet of ik mijn project met hen kan uitwerken.
Als dit niet mogelijk is in Klapmuts, probeer ik het in Eversdal.
De school in Eversdal is heel modern, hier gaan rijke kinderen naar school. uit de verhalen die ik al hoorde kan ik afleiden dan dit een echte eliteschool is. Een groot verschil dus met de school in Klapmuts!

Wanneer ik mijn project opstart, zal ik zeker contact opnemen met mvr. Engels en mvr. Boogmans zodat jullie kunnen klaarstaan voor de vragen van de leerlingen. Wanneer de leerlingen hun vragen in het Afrikaans stellen zal ik proberen om ze naar het Nederlands te vertalen.

Geniet nog van het mooie weer in België!
Dan geniet ik nog veel het baaie mooie uitzicht hier in Wellington. :-)

Groetjes !

Eerste dag als Zuid-Afrikaanse studente

Gisteren gingen we de eerste keer naar de CPUT, campus Wellington. Op deze school worden onder andere leerkrachten opgeleid. Albert Hoek gaf ons eerst een korte rondleiding op de school, deze was groter dan verwacht! de lessen beginnen hier om half 8 (!) en duren maar 45 minuten. Albert Hoek had een lessenrooster gemaakt dat als voorbeeld kon dienen maar hij benadrukte ook dat we vooral moesten genieten van het studentenleven. Dus werden enkele lesuren vervangen door zitten in de universiteitstuin. De lessen die we wel meevolgden waren interessant en we begrepen de docenten beter dan verwacht, ze hadden ons ook belooft 'stadig te praat', traag te praten dus. De studenten begrepen we minder goed omdat zij vaak 'vinniger' - sneller - praten.
Chimène verjaarde gisteren - joepie joepie ze is 21 jaar geworden - en in elke les hebben de studenten gezongen voor haar. Op onderstaand filmpje kan je een Zuid-Afrikaans verjaardagsliedje horen.

Genieten van het zalige weer in de tuin van de CPUT, campus Wellington

Om 1 uur waren de lessen gedaan en zijn we samen met Albert Hoek gaan eten in het 'koshuis', dit is vergelijkbaar met de peda op onze hogeschool. In dit koshuis woonden enkel meisjes maar in de eetzaal mogen alle studenten van de CPUT komen eten. We aten biefstuk - in de vorm van een schoenzool - , lekkere gefrituurde ajuinringen en gebakken aardappelen.
Het was ook knap om te zien hoeveel respect Albert Hoek van zijn studenten krijgt: wanneer we binnenkwamen in het koshuis stonden alle jongens onmiddellijk recht en begroetten Albert met veel ontzag. Albert Hoek is namelijk de baas van het jongenskoshuis.

Het koshuis

's Middags verkenden we de kerkstraat en bezochtten we enkele winkeltjes, het eerste paar sandalen is binnen!
Wanneer Leentje, Melissa en ik terug thuiskwamen, installeerden we ons in de tuin en genoten we van het zalige weer (32°C) en een goed boek (Marcelo en de echte wereld).

's Avonds konden we genieten van onze eerste 'braai' , een Zuid-Afrikaanse BBQ. In Zuid-Afrika is het de gewoonte dat elk gezin in zijn tuin en BBQ heeft. Ons gastgezin had er zelfs twee, één voor in de zomer en een ingebouwde voor in de winter.
In tegenstelling tot onze BBQ's gebruiken ze hier enkel hout, geen kolen. Hieruit kan je misschien al afleiden dat de periode tussen het aansteken van het hout en het braaien zelf wel enkele uren bedraagt. We aten dus pas om kwart na 9, maar het smaakte des te beter!
Onze kos (maaltijd):
- zelfgemaakt brood
- slaatje met olijven, paprika, tomaat en sla
- watermeloen
- gemalen kaas voor op het brood
- en natuurlijk ook vlees: pikante kippenbrochettes  , gemarineerd ...

Kris aan de braai!

Kris haalde enkele flessen Zuid-Afrikaanse wijnen en bieren boven, "of we eens wouden proeven?".
Natuurlijk! Het is geweten dat Zuid-Afrikaanse wijn heel lekker is, denk daar maar eens aan wanneer je de volgende keer in de Colruyt, Delhaize of GB rondloopt!

Vandaag komt Joan-Marie - een vriendin des huizes - ons (Melissa, Leentje, Angelique, Chimène en ik) halen om naar de wijnfeesten in Paarl te gaan. Dat kan alleen maar een leuke middag worden!

Staat nog op de planning voor komende weekend: Zondagavond gaan we naar de 'leefkerk', deze protestantse missen worden speciaal voor de jeugd georganiseerd. Het zijn heel levendige bedoeningen en er wordt veel muziek gespeeld!

Een uitgebreid verslag over ons kerkbezoek volgt!

 

Baie welkom in Suid-Afrika !

Het is ons gelukt! We zijn in Zuid-Afrika!

Na een lange en vermoeiende vlucht zonder veel slaap landden we deze middag (ca. 14u) in Kaaptad. Daar stonden An (De Moor, onze contactpersoon) en Albert Hoek ons op te wachten. An kenden we al maar nu ontmoetten we eindelijk ook de man achter de vele verhalen, Albert Hoek. 

Hij is onze begeleider ter plekke en docent aan de CPUT, de universiteit in Wellington. Op het eerste gezicht lijkt Albert Hoek en zeer beheerste en enthousiaste man! Mede dankzij hem logeren wij nu bij een schitterend gastgezin. 

Na een kort bezoekje aan de universiteit waar we de komende 10 dagen enkele lessen zullen volgen, kwamen we aan bij ons gastgezin. Twee vriendelijke mensen , Kris en Lize ontvingen ons met open armen in hun huis. Melissa, Leentje en ik voelen ons een beetje zoals op vakantie. Het huis is heel gezellig ingericht en de grote tuin baadt in het zonlicht. Wanneer de drukkende hitte ons een beetje te veel wordt, kunnen we een verfrissende duikt nemen in hun zwembad. Om het met een spreekwoord te zeggen: "We zitten niet in de aap gelogeerd!". 

De middag brachten we al pratend door op het terras. Hoewel het nog niet gemakkelijk is om elkaar te verstaan, lukte het toch vrij goed. Onze gastouders vinden onze woorden 'weekend' en 'achterkomertje' heel grappig. In het Afrikaans zeg je namelijk 'naweek' en 'nalammekie'.

Townships

Hoewel we nog niet veel van het land hebben gezien, zagen we toch al een glimp van de armoede die hier heerst. Tijdens onze rit van Kaapstad naar Wellington reden we voorbij een kilometerslange 'township' die net buiten Kaapstad gelegen is. Hier wonen de armste der armsten. De huisjes waren gemaakt van oud afval zoals hout en golfplaten. De huisjes waren ook heel klein. Soms zagen we ook een iets verzorgder huis, Albert Hoek legde ons uit dat dit een initiatief van de overheid is om de huisvesting te verbeteren. 

Autorijden in Zuid-Afrika

Autorijden in Zuid-Afrika is niet zo vanzelfsprekend. Ten eerste rijden ze hier links, en staat het stuur dus rechts. Daarnaast is het verkeer hier heel gevaarlijk en hebben de inwoners zo hun eigen verkeersregels. Zo zagen we bijvoorbeeld vele zwarten op de pechstrook van de autosnelweg lopen of rechtstaan in de laadbak van een rijdende pick-up. Ook hebben ze hier niet overal verkeerslichten. Aan sommige kruispunten werkt men met het 1-2-3-4-systeem. Op de hoek van elke straat staat één van deze cijfers. De auto's rijden door in chronologische volgorde: eerst auto 1, dan auto 2, daarna auto 3 en auto 4 en dan begint men opnieuw. Een zeer praktisch systeem!

Ik ben ongelofelijk blij dat ik eindelijk in Zuid-Afrika ben en kijk enorm uit naar de volgende dagen en weken, maar eerst genieten wij van het studenten leven van de gemiddelde Zuid-Afrikaanse universiteitsstudent in Wellington!