De cirkel is rond...

De laatste dagen in Eversdal laerskool waren voor mij zeer rustig. Mijn lessen en project waren afgerond dus ik installeerde me in de leraarskamer. Daar werkte ik aan mijn portfolio en andere taken.

Vrijdag werd in de school het 'speseryenprojek' opgestart met een leuke show! Bij het speseryenprojek is het de bedoeling dat de leerlingen zoveel mogelijk kruiden verkopen en zo geld inzamelen voor de school. De leerlingen worden gemotiveerd met mooie prijzen: de leerling die het meeste specerijen verkoopt, krijgt een Ipad! Daarnaast is er ook een gsm, een pizzaparty en nog veel meer te winnen. Een leerkracht legde me uit dat zonder de prijzen de leerlingen veel minder verkopen. Geld brengt nog meer geld op dus!
Tijdens de show werd er een quiz georganiseerd. Mnr. Arangies (de directeur) en een andere leerkracht zaten in het ene team en het andere team bestond uit de winnares van masterchef S-A! De show was grappig (voor de kinderen althans) en de leerkrachten leefde zich enorm in!
Als extra motivatie mogen de leerlingen op de dag dat de resultaten bekend gemaakt worden in hun gewone kleren naar school kom, dit werd met groot gejuich onthaald!

Het schoolkoor

De meisjes van 7A3 tijdens de show

 

De twee quizteams

Afscheid nemen van de klas en de leerkrachten was minder emotioneel dan in Klapmuts. Toch zal ik de jongens en meisjes van 7A3 niet vergeten en ook mnr. Jacobus zal ik me blijven herinneren.

Vrijdagavond gingen we eten in 'Mama Africa' in Kaapstad. Deze laatste avond met ons gastgezin was zeer geslaagd! Het eten was lekker en het Afrikaanse groepje dat kwam optreden zorgde voor de juiste sfeer. De bandleden waren allemaal voormalige inwoners van een township, door muziek te spelen willen ze hun brood op een eerlijke en respectvolle manier verdienen. Mooi om te zien!

Gisteren - zaterdag - stapten Leentje en Melissa op het vliegtuig richting Brussel en verhuisden Chiméne, Angelique, Tom en ik naar Wellington. Kris en Lize - mijn eerste gastouders - verwelkomden ons met open armen. Nu is de cirkel rond, ik eindig mijn avontuur waar het begon...

De laatste week in Zuid-Afrika is ingegaan en het einde komt nabij. Ik kijk er enorm naar uit om terug naar België te gaan maar ik zal de mensen, de omgeving, de sfeer en de warmte in Zuid-Afrika missen! Dit was dé ervaring van mijn leven, ik zou het zo opnieuw doen!

Wat sal ek 7A3 mis!

De voorbije twee dagen werkten de leerlingen van 7A3 aan hun gedicht en poster. Ik ben zeer tevreden over de resultaten. Een gedicht schrijven is niet gemakkelijk voor vele leerlingen, maar door mijn stappenplan 'hoe skryf ons 'n gedig?' slaagden de meeste groepjes er in om een leuk en origineel gedicht te schrijven.

Tijdens het maken van de poster werkten de leerlingen zeer enthousiast. Glitters, stempels, stickers, papier en lijm vloog in het rond!
Hieronder de eindresultaten van klas 7A3!

Ik kijk zeer tevreden en voldaan terug op de uitvoering van mijn project in beide scholen. Het idee om mijn project twee keer uit te voeren, was een zeer goed plan. De eindresultaten geven een goed beeld weer van het niveau, de creativiteit en de leerlingen van beide scholen.
De volgende uitdaging is om dit hele project te vertalen naar een verzorgd en duidelijk WP (eindwerk).

De skypesessie van vrijdag was trouwens niet zonder romantische gevolgen, een meisje uit 7A3 kwam me vandaag de naam van één van de jongens uit 3IW vragen. Ook vroeg ze of ze hem een briefje mocht schijven. Wie ben ik om intercontinentale liefde tegen te houden? Een lief briefje zal met mij meereizen naar België!

Deze dag bezorgde me een grote glimlach en een goed gevoel. Op het einde van mijn laatste projectles bedankte mnr. Jakobus me voor mijn inbreng en mijn vernieuwende aanpak en kreeg ik een applaus van alle leerlingen!
Hoewel ik de komende dagen niet meer moet lesgeven in 7A3 zal ik zeker nog eens langsgaan in deze klas!

De stage in Eversdal laerskool loopt ondertussen op zijn einde en ik begin stiekem al een beetje af te tellen naar mijn terugkeer naar België. Maar eerst ga ik nog tien dagen genieten van mijn Afrikaanse avontuur!

Vlijtig aan het werk!

7A3 (Z-A) maakt kennis met 3IW (BEL)

Jongens en meisjes die 10000 km uit elkaar wonen, maakten vandaag kennis met elkaar door het technologisch wonder dat skype heet!

De leerlingen van 7A3 hadden vragen die betrekking hadden op hun onderwerp voorbereid en konden deze zelf stellen aan de leerlingen van 3IW.

Dankzij de hulp van de ICT-coördinator van 'Eversdal laerskool' en 'GTI Beveren' konden de leerlingen een volledig uur met elkaar praten. Ondanks de taalbarrière konden de leerlingen elkaar meestal goed verstaan en wanneer het echt niet lukte speelde ik even tolk. 

Ik ben zeer blij dat de leerlingen van 7A3 info over België hebben verzameld door rechtstreeks vragen te stellen aan jonge Belgen, dit maakt het verloop van mijn project dubbel zo boeiend! 

Natuurlijk hadden de leerlingen ook extra vragen voor elkaar. Zou wilden de Zuid-Afrikaanse meisjes weten wat 3IW vond van Justin Bieber en 1D. Een gemeenschappelijke reactie ("Nee!") van de jongens van beide landen was een duidelijk antwoord!

Het taalverschil zorgde ook wel voor een grappig moment. Zo beantwoorde 3IW de vraag 'Watter is julle nasionale fish?" met "Frietjes.". Zij hadden namelijk 'dish' in plaats van 'fish' begrepen.  

Dankzij de enthousiaste medewerking van mvr. Engels en mnr. Jakobus wordt mijn project in Eversdal een echt succesverhaal!

Hieronder kan je enkele foto's bekijken die genomen zijn door leerlingen. 

Leuk detail, de volledige skype-sessie werd gefilmd door de Segje, de ICT-Coördinator! 

  

Verkiezingen in Zuid-Afrika

Maandag begon de nieuwe schoolweek. De vakantie zat nog een beetje in mijn lichaam maar met goede moed en een leuke planning vertrok ik naar school.
Vandaag zou ik kennismaken met mijn nieuwe klas, 7A3. Graad 7 is vergelijkbaar met het eerste middelbaar in België. Het eerste lesuur mocht ik direct beginnen met mijn project.
Het verloop van mijn project in Eversdal is vergelijkbaar met mijn aanpak in Klapmuts. Eerst verduidelijkte ik de bedoeling van mijn project, daarna brainstormden we klassikaal over België.
De leerlingen dachten vooral aan chocolade en sneeuw. Dat is al zeker juist!
Daarnaast dachten ze ook dat er ijsberen en wolven in ons land ronddwaalden. Wat een fantasie hebben deze jongeren, ik maakte hun snel duidelijk dat de dieren zich voornamelijk beperken tot een wild konijn en een occasionele vos.
Ik verdeelde de leerlingen in groepjes (4-6 leerlingen per groep) en gaf elke groep een thema.
De thema's zijn dezelfde als die in Klapmuts: eten in België, school in België, vrije tijd in België, dieren in België en muziek in België. Eerst schrijven de leerlingen op het blad wat ze al weten over dit onderwerp, daarna bedenken ze nog enkele vragen voor de Belgische studenten.

Links boven: 7A3 in actie - Links onder: Brainstormen
Rechts boven: Mnr. Jakobus - Rechts onder: Eversdal laerskool

Ik was blij te zien dat de leerlingen van 7A3 vol enthousiasme begonnen aan hun opdracht. Ze zijn zeer geïnteresseerd in België en kijken uit naar de skype-sessie van vrijdag.
Tijdens dat skypegesprek zullen de Zuid-Afrikaanse leerlingen al hun vragen kunnen afvuren op de Belgische leerlingen van 3IW.
Gelukkig zijn mijn mentoren in België, mvr. Engels en mvr. Boogmans, en mnr. Jakobus ook zeer enthousiast over deze nakende ontmoeting en helpen ze mij enorm goed om dit mogelijk te maken!

Dinsdag was een iets kalmere dag. De planning is weer tegen ons, de leerlingen hadden deze dag grote toetsen, dit had natuurlijk een invloed op hun dagplanning waardoor ik geen les kon overnemen. Ik heb dan maar geobserveerd tijdens de computerles. Tijdens die les kreeg ik ook mijn onderwerp voor mijn eerste les donderdag.
Zoals ik enkele blogsberichten eerder al uitlegde, bestaat het vak 'sosiale wetenskappen' uit aardrijkskunde en geschiedenis. Elke leerkracht verdeelt de uren hoe hij het wil. Toeval of niet, de lessen aardrijkskunde waren net afgerond en mnr. Jakobus vroeg of ik geschiedenis wilde geven. Hoewel dit geen onderwijsvak van mij is, sta ik altijd open voor nieuwe ervaringen en nam ik het aanbod dankbaar aan.
Mijn eerst lesonderwerp: 'Wes-Afrika voor die Europese slawehandel'. Dit onderwerp dwaalt al enkele jaren ergens in mijn achterhoofd rond, dat wordt een mentale graafsessie naar de lessen geschiedenis in het middelbaar.

Klas 7A3

Gisteren - woensdag - stonden de verkiezingen gepland. In België worden de verkiezingen georganiseerd op een zondag om zo geen werkdag te verliezen. In Zuid-Afrika vallen de verkiezingen steevast midden in de week en krijgen bijna alle inwoners een vakantiedag.
De stemdag begint om 7 uur 's morgens en eindigt om 9 uur 's avonds, dit om lange wachtrijen te vermijden.
Tom en ik vergezelde Carin wanneer zij haar stem ging uitbrengen. Het stembureau ziet er ongeveer hetzelfde uit dan in België. Een grote zaal van de nabijgelegen school wordt omgetoverd tot stembureau, je meldt je aan met je identiteitskaart en brengt je stem uit. De Zuid-Afrikanen stemde gisteren op provinciaal en nationaal niveau. Toch moeten ze maar 1 keer stemmen, hun stem voor de provincie geldt ook als stem voor de nationale regering.
Ik besloot gisteren een 'courant' (=krant) te kopen en ook de volgende dagen zal ik dit doen. Op die manier wil ik deze verkiezingen proberen volgen. Ik wil ook benadrukken dat dit historische verkiezingen zijn. In 1994 werden de eerste democratische verkiezingen georganiseerd en won Mandela. Nu, in 2014, zijn het de eerste keer verkiezingen na zijn dood. Vele inwoners van de West-Kaap hopen op verandering.

Carin op weg naar het stembureau, twee nieuwsgierige Belgen in haar kielzog!

Deze ochtend - donderdag - hoorden we de eerste uitslagen via de radio. Het duurt hier enkele dagen om alle stemmen te tellen, tot op dit moment is in elke provincie ongeveer één vierde van de stemmen geteld.
Er is een duidelijk verschil te zien in het stemgedrag van de West-Kaap en de rest van het land. In de West-Kaap heerst een merkbare overmacht van de DA, de democratische partij, maar in de rest van het land overheerst het ANC. Tot groot ongenoegen van de West-Kaapse inwoners zal Zuma herverkozen worden tot president, zij vinden Zuma namelijk niet geschikt als president van een ontwikkeld land.


Straks geef ik mijn eerste les 'sosiale wetenskappen' aan 7A3. Een les geschiedenis zal nooit meer hetzelfde zijn!

Roadtrip: Mama en Michel

De voorbije week hadden we opnieuw een week vakantie. Mama en Michel verrasten mij enkele weken geleden met een leuk mailtje waarin stond dat ze hadden beslist om toch langs te komen! Omdat mijn vorige roadtrip ons naar vele mooie plaatsjes had gebracht, besloot ik om dezelfde tocht ongeveer over te doen.

Dag 1: Kaapstad

Nadat Tom, Leentje en ik mama en Michel hadden opgewacht op de luchthaven gingen we de auto ophalen. We reden naar Kaapstad en verkenden de stad en omgeving met de city-sightseeingbus. We stopten op Green Market Square, Hout Bay en Camps Bay. Mama en Michel waren nog een beetje moe van de lange vlucht dus besloten we na een lekkere maaltijd onder de wol te kruipen.

Dag 2: Kaapstad

We namen de kabelbaan naar de top van de Tafelberg. Omdat het een lekker warme dag was, waren wij niet de enigen die in de rij stonden voor een kaartje. Na enige tijd te wachten, konden we met het karretje duizend meter stijgen naar de top van de berg. Het uitzicht was adembenemend. We hadden een schitterend uitzicht over de stad en Signal Hill. Signall Hill was trouwens onze volgende bestemming. Michel had mij gevraagd om iets te doen wat hij normaal niet zou durven doen. Daarom had ik een afspraak gemaakt om te gaan paragliden! Op de top van Singall Hill was het zeer druk. Na een uurtje wachten was het onze beurt. Het vliegen was heel leuk maar vooral het dalen was een hele ervaring. Michel en zijn begeleider maakten enkele loopings in de lucht alvorens te dalen. 

’s Avonds zochten we een leuke plaats om te gaan eten en die vonden we ook! Mooie muziek weerklonk vanaf een terras van een Afrikaans restaurant. Onze keuze was dus snel gemaakt! In dit gezellig restaurant werden enkel traditionele Afrikaanse gerechten opgediend. Dit betekende ook dat we aten met onze handen. Michel en ik deelden een vleesschotel. Het eten was lekker pikant en helemaal anders dan anders! Een leuke ervaring!
Aan het restaurant grensde een overdekt marktje. Dit zou onze eerste stop voor de volgende dag worden.

Dag 3: Cape Point

We vertrokken vroeg richting de overdekte markt. Naast enkele souvenirtjes kocht Michel ook een djembé. We hadden met Tom en de meisjes aan Boulders Beach afgesproken. Wanneer hun ietwat groot uitgevallen busje geparkeerd stond, bezochten we de pinguïns. Door de grote drukte was het niet altijd gemakkelijk om de pinguïns te spotten.
Na een welverdiend middagmaal reden we richting het natuurpark van de Kaap. Onderweg konden we genieten van mooie uitzichten.
’s Avonds reden we naar Franschhoek en hadden we nog een zeer gezellige avond met z’n allen. Slechts één pompoen overleefde de nacht niet…

Dag 4: Paarl en Wellington

Mist en regen overheerste deze dag. Maar dat stopte ons niet om enkele leuke plaatsen te bezoeken. We bezochten het Taalmonument in Paarl. Normaal zie je het monument oprijzen wanneer je de stad binnenrijdt maar door de hevige mist was het zeer moeilijk om het monument te bekijken, zelfs wanneer we dichtbij stonden. Als volleerde gids verduidelijkte ik de geschiedenis en ontwikkeling van de Afrikaanse taal. 

Zuid-Afrika is namelijk één van de weinige Afrikaanse landen dat niet veroverd werd door Westerlingen omwille van zijn aanwezige grondstoffen. Toen de Nederlanders rond de Kaap, richting India voeren, hadden ze een tussenstation nodig waar ze vers eten konden inslaan. Dit was de reden dat het aantal Nederlanders dat aan de Kaap kwam wonen steeds toenam. De Nederlanders werkten in relatieve harmonie samen met de bevolking van de Kaap. Natuurlijk evolueerde dit naar een overheersing van de Nederlanders over de lokale bevolking. De Nederlanders leerden hun taal aan de inwoners. Omdat deze taal te moeilijk was, maakten de lokale bevolking ze eenvoudiger. Naast de Nederlandse invloed onderging de Afrikaanse taal ook grote invloed van de Maleisische taal. Wanneer de Engelsen Zuid-Afrika veroverden gingen de Zuid-Afrikanen ook Engelse woorden gebruiken. 

De volledige geschiedenis is natuurlijk veel gecompliceerder maar zou krijgen jullie toch een beeld over de ontwikkeling van de Afrikaanse taal.

Daarna reden we naar de toeristische dienst van Paarl om een overdekte activiteit te zoeken. Michel wou graag tijdens onze reis veel dieren spotten en dus besloten we naar een dichtbijgelegen serpentarium te rijden. Daar waren we de enige bezoekers en kregen we een privérondleiding van een zeer enthousiaste en vriendelijke vrouw. Bij elke kooi gaf ze uitleg over de slang die in de kooi woonde. Vooral tussen de grote slangen voelde ik mij niet helemaal op mijn gemak. Als aandenken kregen we een slangenvel mee.

Sophie had ons aangeraden om langs te gaan bij het gastgezin waar zij twee jaar geleden verbleef. Elra verwelkomde ons zoals enkel Zuid-Afrikanen dit kunnen. We dronken een tas thee en maakten kennis met deze lieve vrouw. We sliepen in een klein appartementje. Omdat er ook een keuken in het appartement was, beslisten we om zelf eten te maken. Eén van de dingen die ik mis, was de lekkere spaghetti van mama. Ik was dus extra gelukkig met ons avondeten!
Elra nodigde ons – alle Belgische studenten – ook uit om tijdens onze laatste week in Wellington eens te komen eten, dat zal een boeiende avond worden!

Dag 5: Mosselbay + Garden route game lodge

Wanneer je in Zuid-Afrika op vakantie komt, moet je natuurlijk een safaripark bezoeken. De ouders van Ruth en Sien waren zeer tevreden over hun safaripark en dus besliste ik om naar hetzelfde safaripark te gaan.
Tijdens onze tocht zagen we heel veel dieren van dichtbij dus dit was zeker geslaagd! Ik denk dat de foto’s voor zichzelf spreken.

Dag 6: Birds of Eden + Monkeyworld

Tijdens mijn vorige roadtrip vond ik onze uitstap naar Birds of Eden en Monkeyworld zeer leuk en dus nam ik Michel en mama er ook mee naartoe.
Omdat ik deze parken al heb besproken tijdens de blog van mijn vorige vakantie, volgen hier enkel foto’s.

Dag 7: Robberg Nature reserve + Oudtshoorn

Robberg Nature reserve is een klein natuurpark waar je rustig kan wandelen. We wandelden langs de kliffen waar we de robben hoorden en liepen naar beneden over een zandhelling. Het was zeer warm en niemand had eraan gedacht om water mee te nemen. Een eenzame appel dat we uit onze rugzak visten, bracht het nodige vocht. Dit was tijdens de vorige roadtrip een echte topper voor mij en ik ben blij dat ik deze mooie wandeling heb kunnen doen met mama en Michel.

’s Middags reden we naar Oudtshoorn. Daar bezochten we een struisvogelboerderij. We kregen een rondleiding en veel interessante uitleg over de geschiedenis van de struisvogelteelt in Zuid-Afrika. Deze kende een grote bloei in de 19^e eeuw en begin 20^e eeuw. Vooral de mooie veren waren een kostbaar goed. Deze verkochten de boeren aan de Europese elite. De boeren die struisvogels teelden konden zich hierdoor mooie huizen en auto’s veroorloven. WOI en slecht management zorgden ervoor dat de verkoop van veren in elkaar stortte. Vandaag verdienen de struisvogeltelers hun brood met de verkoop van struisvogelleer (60%), vlees en veren (klein aandeel). Van één struisvogelei kan je je trouwens een omelet maken voor 12 personen!
Een bezoek aan de struisvogelboerderij is niet compleet zonder een ‘nekmassage’ en een ritje op de struisvogels. 

De begeleiders doen een kap over de kop van de struisvogel zodat die even het noorden kwijt is en ze hem kalm kunnen houden. Dan neem je plaats op de rug van de struisvogel en grijp je de vleugels vast. Wanneer ze de kap verwijderen, loop de struisvogel als een chaoot rond, heel grappig allemaal. De jockey gaf ook een demonstratie over hoe je de struisvogel stuurt. Door de lange nek te buigen naar links of rechts stuur je de vogel in de juiste richting.

Dag 8: Route 62

Een lange autorit van 4 uur stond vandaag op het programma. Langs route 62 rij je via bergpassen en uitgestrekte velden richting Wellington. We stopten in Ronnies sex shop. Het legendarische café waar de bh’s deel uitmaken van de inrichting. Michel vereeuwigde zijn naam op de muur van de wc’s, zoals het gewoonte is in de leuke café.
’s Avonds verwelkomde Charlene en Steven ons bij hun huis. Mama en Michel konden nu ook kennis maken met de beroemde Zuid-Afrikaanse braai.  Charlene en Steven waren ook zo vriendelijk om ons een slaapplaats aan te bieden zodat we niet meer in het donker naar een nabijgelegen stad moesten rijden.

Onze vakantieweek was zeer geslaagd en ik vind het heel leuk dat ik mama en Michel heb kunnen laten kennismaken met dit prachtige land en zijn inwoners.

Volgende week gaan Tom en ik terug naar Eversdal laerskool om les te geven. Daarnaast zal ik ook kunnen skypen met 3IW. Ik ben zeer blij dat ik hen kan laten kennismaken met mijn Zuid-Afrikaanse leerlingen. Op deze manier leren ze een land in het Zuiden kennen op compleet nieuwe manier.

Eversdal laerskool: een hele andere wereld...

Op Paasmaandag kwam Albert Hoek ons ophalen voor onze tweede verhuis. Met spijt in ons hart moesten we afscheid nemen van Charlene en Steven! Gelukkig hebben we goede opvolgers om de boel daar levendig te houden! Leentje, Melissa, Chimène en Angelique verblijven nu in Anura landgoed. Iets zegt mij dat het decibelgehalte daar zal toenemen de komende weken!

Tom en ik wonen nu bij Carin en Marines in Eversdal. Een vriendelijk koppel dat in een gezellig wijkje woont. Het huis is niet heel groot maar wel enorm gezellig! Carin en Marines verloofden zich enkele weken geleden dus er heerst veel liefde in ons huisje! 

We hebben ook het gezelschap van twee katten, Spaghetti en Lillo , en Coco, een lieve puppy. Coco is enorm speels en begrijpt het principe 'luisteren' nog niet, dat resulteerde in een plasje in mijn kamer.

Mijn kamer is heel gezellig en ik kan al mijn prulletjes en schoolgerief uitstallen. 

Maandagavond gingen we eten in een Thais restaurant, enorm lekker maar elk gevoel in mijn mond verdween na het eten van zulk pikant eten! De wijn vloeide rijkelijk en we voelden ons direct op ons gemak bij deze twee leuke mensen.

Gisteren - dinsdag - gingen we voor de eerste keer naar onze nieuwe school, Eversdal Laerskool. Het verschil met de school in Klapmuts is enorm! De school is heel groot, heeft computer- en Ipadlokalen, een rugbyterrein, een hockeyterrein en tennisbanen. Ik observeer nu in klas 5A. Hoewel ze jonger zijn dan de leerlingen waaraan ik normaal lesgeef, is het wel eens leuk om aan jongere kinderen les te mogen geven.

Deze week moeten we vooral observeren, na de vakantieweek mogen we enkele lessen geven. 

Mvr. Rina schakelde mij direct in om enkele administratieve taakjes over te nemen. Zo moest ik werkbundels verbeteren en een planning overtypen, niet het meest spannende werk maar ik voelde me wel nuttig. 

's Avonds maakten Tom en ik spaghetti bolognese, van een goede binnenkomer gesproken!

Vandaag woonden we een presentatie over het nut van boeken lezen bij. Een schrijfster kwam praten en de leerlingen dachten na waarom lezen zo goed is. Afsluiten gebeurde met een leuk motiverend liedje!
Hieronder kan je het bekijken:

Binnen twee dagen is het weer vakantie. Carin vertelde ons dat het zeer ongewoon is dat er slechts drie weken tussen de twee vakanties vallen. Na de vakantie blijven Tom en ik nog twee weken in Eversdal, dan nog een weekje in Wellington en keren we al terug huiswaarts.

De tijd gaat hier enorm snel vooruit! Dat komt door al dat amuseren zeker? 

Verlengd weekend

De laatste dag op Klapmuts Primary School was een beetje emotioneel. Tijdens de ochtendvergadering bedankte mnr. Frans ons voor ons bezoek en onze inzet. Hij wenste ons nog veel succes met onze verdere stage. Ook hebben alle studenten nog een kort dankwoord gericht naar de leerkrachten.
Er ontsnapte een traantje, ik hebben me hier zo welkom gevoeld en zoveel bijgeleerd. Ik zal deze mensen echt missen.
Tijdens de Paasviering moesten Tom en ik naar voor komen, we kregen een groot applaus van alle kinderen!
Tijdens het zesde lesuur wou ik nog afscheid nemen van mijn klas, 6A. Ik nam nog enkele foto's en nam een kort filmpje op. Dit wil ik gebruiken om een groter filmpje te maken over de school dat ik kan laten zien in België.
Eén van de meisjes bedankte mij in naam van de klas voor de vele leuke momenten en ik kreeg van iedereen een dikke knuffel! Zelfs de jongens kwamen verlegen langs om me een knuffel te geven, leuk hoor!
De leerlingen kregen ook nog een beetje snoep als afscheidscadeautje. Ik had ook een kaartje gemaakt om hen te bedanken voor hun inzet tijdens mijn project. Op dit kaartje stond ook een foto van de jongens van 3IW. De meisjes waren dolenthousiast! Ze wilden alle namen van de jongens weten en giechelden zoals enkel meisjes dit kunnen.
Ik nam ook afscheid van enkele leerkrachten waarmee ik veel heb gepraat over de school en Zuid-Afrika. Mnr. Myburgh was zelfs een beetje emotioneel en mvr. Bonze excuseerde zich voor haar afwezigheid tijdens mijn project.

"6A, We love Klapmuts Primêr"

's Middags verhuisden Sien en Ruth naar Paarl, Melissa en Leentje kwamen naar Klapmuts.
Vrijdag was het een vrije dag, Goede Vrijdag hé...
Dit vroeg om een uitstapje! Met z'n allen gingen we naar Kaapstad voor een ritje op de 'city sightseeing bus'. Dit is geen klassieke toeristenbus, ze werken via het 'hop-on hop-offprincipe'. De bus rijdt doorheen Kaapstad en de omliggende steden. Je kan afstappen waar je wil, wanneer je terug verder wil rijden stap je gewoon op de volgende bus. Dit is een zeer gemakkelijke manier om Kaapstad en omgeving te verkennen. Wij gingen naar Waterfront, Camps Bay en Hout Bay. Op Green Market Square lieten we ons volledig gaan in het kopen van leuke souvenirs. Het was een zeer leuke dag waarop we veel nieuwe dingen zagen.

Ook gisteren - zaterdag - stond een tripje op de planning. Eerst reden we naar Darling. Daar bezochten we het oude treinstation. We zagen borden die dateerden uit de Apartheid. Hierop stonden opschriften zoals 'Net blankes'. Het deed me een beetje denken aan de borden die je ziet in documentaires over WOII.
Daarna gingen we naar Lange Baan, we aten in een gezellig restaurant dat typische Zuid-Afrikaanse gerechten maakte. Omdat er een buffet was, konden we van alles proeven.
Onze laatste stop was op Bloubergstrand. Van op dit strand worden de bekende foto's van de Tafelberg genomen. Omdat er gisteren veel wind stond, waren er veel kitesurfers. Leuk om even naar te kijken.

Vandaag gingen we naar de kerk. In het kader van een RZL-taak wilden we graag een misviering bijwonen. De viering stond uiteraard volledig in het teken van Pasen.
Toen we binnenkwamen heerste er een gemoedelijke sfeer. De zaal was zeer donker, enkel het podium was verlicht. Tijdens het begin van de viering was er een optreden van een religieuze band. De teksten gingen allemaal over de liefde van Jezus en  zijn opoffering voor onze zonden. De mensen dansten en zongen vol offergave op de muziek. Kim, onze nieuwe Amerikaanse vriendin, ging volledig op in de muziek en de teksten die we hoorden tijdens het vervolg van de viering. Hoewel ik zelf nogal sceptisch tegenover religie sta, maakte deze viering mij toch ook emotioneel. Eén van de redenen waarom ik hier ben is om enkele dingen te leren aanvaarden en relativeren, tijdens de viering kreeg ik toch een moeilijk momentje. Gelukkig waren Kim en Charlene daar om mij een warme knuffel te geven.
'Geloof' is nog zeer sterk aanwezig bij de Zuid-Afrikanen. Onze priesters zouden hier eens op leerschool moeten komen, de manier waarop ze hier 'de boodschap' verspreiden is zo overtuigend en mooi. Een leegloop van de kerk zal hier nog niet snel plaatsvinden.

   

's Middags moesten Tom en ik onze koffer pakken, morgen vertrekken we namelijk naar Eversdal. Daar wacht een nieuw gastgezin, een nieuwe school en een nieuwe ervaring op ons. Charlene en Steven verrasten ons met een geschenkje. We kregen een wijnglas met onze naam op en een lief  briefje. Ik zal Charlene en Steven echt missen!

Op een marktje bij Blaauwklippen aten we opnieuw Belgische frietjes! 

Laatste blogbericht vanuit Klapmuts Primary School

Terrasje in de late-middagzon, pintje in de hand.. tijd om te bloggen!

Zondag zijn we op uitstap geweest. Eerst gingen we genieten van het -abnormaal- warme weer op het strand van Fish Hoek. Op je handdoek blijven liggen was geen optie, ik had echt verfrissing nodig! Wanneer mijn driedubbele laag sunblock ingetrokken was, sprong ik het water in. Het water was een heerlijke verfrissing. In het water lag een groot net gespannen, dit doen ze om aan te geven waar het veilig zwemmen is zodat een occasionele haai niet gaat zwemmen met een lekker stukje Anoukbil!
Na een welverdiend ijsje vertrokken we richting volgende stop: Kirstenbosch botanical garden. Dit is een zeer bekende botanische tuin, gelegen in het natuurpark van de Kaap. In de zomer zie je hier heel mooie bloemen en is de tuin verzonken in de kleuren. Omdat het nu herfst is, waren er maar weinig bloemen te bewonderen. We hebben ons dan maar neergevlijd in het gras met een frisse cola.

Maandag ging ik opgewekt naar school want ik mocht terug les geven!
Niet dus, een kwartiertje voor de les kwam mnr. Jass vertellen dat mijn lessen verplaatst zouden worden naar dinsdag... Dat betekende weer een dagje niets doen. Gelukkig was Kim daar!
Misschien is een korte 'identikit' niet overbodig bij dit nieuwe personage in ons Zuid-Afrikaverhaal:
Kim is een vriendin van Tracy (dochter van Steven). Zij is hier enkele dagen op bezoek. Zij is leerkracht in Malawi en neemt twee weken vakantie.
Kim is een echte globetrotter! Ze is geboren en opgegroeid in Amerika en woonde ook al in Italië. Het is leuk om met haar te praten over Amerikaanse kwesties zoals Obama, Obamacare en obesitas. Het ietwat negatieve beeld dat wij hebben over Amerika werd volledig door haar bevestigd.
Kim was zeer geïntrigeerd geraakt door de lagere school in Klapmuts na onze verhalen gehoord te hebben en besloot een dagje mee te gaan.

Dinsdagochtend was ik zeer enthousiast, er stonden vijf lessen op het programma! Ik gaf vier uur les aan de zesde graad, aardrijkskunde. De les ging over 'Primêre produkte'. Ik was zeer blij dat Tom mij hielp met de beamer, door het gebruik van presentaties zijn de kinderen heel oplettend! De lessen gingen dus ook heel vlot, mnr. Jass schuddebuikte van contentement! Tijdens het laatste lesuur werkte ik met 6A aan de posters voor hun gedichten. Geef kinderen stiften, glitters en stickers en ze kunnen hun geluk niet op! Ze werkten enthousiast aan hun posters. Ik was blij te zien dat ze het echt leuk vonden! Nadien volgde natuurlijk de onvermijdelijke fotoshoot met hun meesterwerken.
Ik ben zeer blij dat mijn project gelukt is in Klapmuts. Het heeft een minimum aan bloed, een maximum aan zweet en enkele tranen gekost maar het eindresultaat mag er zijn!

Ook vandaag had ik een drukke dag! Ik heb terug vier uur les kunnen geven aan de zesde graad. Vandaag stond 'invoer en uitvoer' op het programma. Dit was moeilijk uit te leggen, de kinderen hebben echt een zeer beperkt wereldbeeld. Wanneer ik vraag wat Zuid-Afrika kan verkopen aan andere landen, antwoorden zij 'meubels'. Dit doen ze omdat we gisteren 'meubels' als voorbeeld gebruikten. Ook het principe 'belasting' is hun niet bekend.
Hoewel ze al enkele jaren aardrijkskunde krijgen, weten ze niet waar China of de Verenigde Staten ligt. Barack Obama daarentegen kennen ze allemaal!
Vandaag kreeg ik ook mijn beoordeling van mnr. Jass. Hij was zeer tevreden over mijn lessen! Driewerf hoera!

Vandaag was er ook een brandoefening gepland. Gelukkig was dit net tijdens mijn vrije uur. Tom had de opdracht gekregen om na de evacuatie alle lokalen te controleren. Ik heb hem daarbij geholpen. Hoewel alles goed was uitgelegd aan de leerkrachten werden er veel fouten gemaakt. De leerkrachten lieten de lichten branden, sloten hun ramen niet en deden hun deur op slot. Hmmmm, daar is nog werk aan de winkel!
Het viel mij ook op dat de verzamelplaats verdacht dicht bij de schoolgebouwen ligt. Doordat de school helemaal omringd is met draad is er ook geen enkele uitweg dichtbij de verzamelplaats. Lijkt mij ook niet helemaal koosjer.

Controleren of de ramen gesloten zijn. Merk op: de lichten staan allemaal nog aan!

 Ondertussen komt de volgende wissel dichterbij. Maandag verhuizen we naar Eversdal. Ik zal Charlene en Steven oprecht missen!

Links: Deze knapperd vergezelde ons tijdens school werk
Rechts: Na meer dan een maand: 'Thuis' via Youtube!

Afsluiten wil ik doen met  het voorstellen van en speciaal project van de universiteit van Stellenbosch. Enige tijd geleden kregen de leerlingen van grade 7 een wegwerpcamera. Ze kregen één opdracht: neem foto's van gevaarlijke situaties in jullie leefomgeving. De resultaten zijn even aangrijpend als mooi. Als je weet hoe deze kinderen leven, kijk je door een hele andere bril naar hun gedrag.
Het leven in Klapmuts is niet gemakkelijk. En ik kan mij slechts één vraag stellen: hoe zullen deze kinderen ooit uit deze leefsituatie kunnen ontsnappen, dit is het enige wat ze kennen...

Links: vader slaapt met sigaret in de hand
rechts boven: kinderen spelen met een pistool
rechts onder: enorme vuilnisbelt in een leefkamer

Links boven (links): een treinspoor loopt door de township, zonder omheining
Links boven (rechts): elektriciteitskabels hangen in een wirwar door elkaar
links onder: onhygiënisch sanitair
rechts boven: kinderen spelen met lucifers
rechts onder (links): open elektriciteitskast
rechts onder (rechts): dam, zonder omheining

Flexibel zijn, plannen veranderen...

Woensdagavond was er een groot etentje gepland. Om Albert Hoek te bedanken, en om alle Belgen te verenigen besloten we te gaan eten in 'under the oaks' in Paarl. Een gezellig pizzarestaurant met schitterend uitzicht op Wellington. We waren met een grote groep: Sien, haar ouders, Ruth, haar ouders en broer, Tom, zijn papa en tante, Melissa, Leentje, Albert Hoek, Joan en ik.
Lekker eten, beetje drinken en een praatje maken.. Het was een zeer leuke avond!

Van Toms vader en tante kreeg ik ook nog de groep 'Buurman' aangeraden om te gebruiken in mijn lessen Nederlands. Levenslang leren heet dat dan!

Donderdag ging ik naar mnr. Jass om mijn lessen te bespreken. Hij gaf mij het jammere nieuws dat ik deze week geen les meer kon geven, zijn planning was gewijzigd. Een beoordeling over de vorige lessen zat er evenmin in, dat wordt een werkje voor volgende week.
Gelukkig kon ik die dag nog aan mijn Noord-Zuidproject werken met 6A. Vandaag zouden we gedichten schrijven.
Stappenplan:
1. Lees de teksten over België
2. Elke leerling kiest één woord. Dit kan een nieuw, grappig of speciaal woord zijn.
3. Elke leerling maakt een zin met dat woord. Deze zin moet over de nieuwe kennis over België gaan.
4. De zinnen worden samen gezet. Op deze manier maakt elke groep een kort gedicht.

Dit klink gemakkelijk maar was het niet. Niet alle leerlingen begrepen wat ze moesten doen, hoewel ik het projecteerde op het bord. Diegene die het wel begrepen begonnen ijverig te werken. Het was een zeer vermoeiende les, sommigen hadden er geen zin in en dat betekent de klas op stelten zetten.
Volgende week werk ik verder, dan maken we posters. Ik ga nu enkel werken met de groepjes die flink doorwerken. Als ik dit niet doe zal ik niet op tijd klaar geraken.
Ook kreeg ik het idee om mijn project nog eens over te doen in Eversdal. Zo kan ik het verschil zien tussen een blanke en zwarte school. Dit kan enkele een interessant eindresultaat opleveren.
Ook kan ik dan eens skypen tussen de twee scholen (België - Zuid-Afrika)

Vrijdagochtend kreeg ik te horen dat ik heel de dag studie moest geven in de klas van mvr. Bonze. Zij moest helpen met het voorbereiden van de komende controle. Spijtig dat ze me het pas 's ochtends zei, anders had ik nog iets leuks kunnen voorbereiden. Gelukkig kwamen de kinderen zelf met de vraag of ze een film mochten zien. Thuis hebben ze namelijk geen televisie. Ik heb dus met vier klassen naar 'The smurfs' gekeken. Goeie film, dat wel!

Gisterenmiddag kwamen Leentje en Melissa naar Anura landgoed. Ruth en Sien zijn op weekend met hun ouders dus er is plaats genoeg hier! Vandaag hadden we onszelf een rustdagje gegund. Het weer is hier namelijk enorm warm! Vandaag bereikte we 38°C, dan is een plonsje in lekker fris water zeker welkom!

Morgen nemen Charlene en Steven ons mee naar het strand!

para-para-paradise!

Vandaag was het een echte hoogdag in Klapmuts. De leerlingen van Klapmuts primary school gingen op uitstap naar 'farmyard', een klein zwemparadijs in de buurt. Spijtig genoeg konden niet alle kindjes mee, een uitstap kost natuurlijk geld. En geld is nu net het grote probleem hier. De uitstap koste R120 (ca. €8) en dit bedrag konden slechts 400 kindjes neertellen. De andere leerlingen werden opgevangen op school.
De kindjes die op uitstap meegingen moesten hun uniform niet dragen, tijd dus om de strandkledij uit de kast te halen!

Ook voor ons beloofde dit een leuke dag te worden. Alle studenten gingen mee om te helpen begeleiden. Tom en ik wachtten tot de laatste kindjes met de bus vertrokken, dit was ongeveer een uur later dan het vertrek van de eerste bus. We zijn natuurlijk nog altijd in Afrika, alles op 't gemak!

Wanneer Tom en ik aankwamen, sprongen alle kinderen in het water. Het was zo leuk om te zien hoe de kindjes hun amuseerden. Voor de meesten is dit het enige uitje dat ze op een jaar maken, ze genoten dus voor tien!

Nadat Tom en ik het terrein hadden verkend besloten we om ons ook te wagen aan een plonsje. De kinderen waren dolenthousiast toen ze zagen dat we in het water kwamen! Ze hingen rond onze nek, sprongen in het rond en spatten ons nat. Ze vonden het super wanneer ik hen vastnam en rondsprong.

Maar waar enthousiaste kindjes in combinatie met gladdige vloeren zijn, gebeuren ongevallen. Na een half uur zagen we een kindje met een verband rond zijn hoofd, hij moest naar het ziekenhuis met een enorme hoofdwonde.
Ook was er een kindje op zijn gezicht gevallen, Tom en ik brachten hem naar de EHBO en Tom verzorgde hem. Uiteraard met handschoenen, je weet immers niet welke kinderen HIV hebben en welke niet.
De school vraagt aan alle ouders om hier eerlijk in te zijn maar sommigen zijn te beschaamd om toe te geven dat ze HIV hebben. Dit is natuurlijk gevaarlijk voor verdere besmettingen..

Terug naar de orde van de dag. Rond de middag kregen de kinderen eten. Vandaag was er een echt feestmaaltijd voorzien: kip, frietjes, een boterham en frisdrank. De kindje smulden! Op het einde van de dag kregen ze nog een snoepzakje en mandarijntjes.

Toen we naar huis reden - in een oldschool busje, inclusief open deur - reed een rode Ferrari naast ons. De kinderen riepen het uit en keken verbijsterd uit het raam. Dit hadden ze nog nooit gezien!

Toen we thuiskwamen waren we doodop, een lekker fris pintje hadden we wel verdiend!

Juf Anouk is terug!

Gisteren mocht ik, eindelijk, lesgeven. Ik was wel een beetje zenuwachtig. Zoals jullie ondertussen weten verloopt de communicatie tussen mij en de leerlingen niet zo goed. Na een gesprek met Kris Hatting (zaterdagavond tijdens de roadtrip, werd het mij ook duidelijk hoe dit komt. De zwarte bevolking heeft naast een zeer beperkte woordenschat ook een eigen woordenschat. Enkele jaren geleden werd een onderzoek gevoerd naar de kennis van woorden bij vierjarige kinderen. Een blank Zuid-Afrikaans kind kent op die leeftijd ongeveer 2000 woorden, een zwart of bruin kind amper 600! Kris vertelde ook dat de krant ‘Die burger’ een speciale krant uitgeeft voor de zwarte bevolking. Deze krant gebruikt gemakkelijkere woorden en zinsconstructies. Ze hanteren ook de slangtaal van de kleurlingen. We zaten met een tweestrijd: aan de ene kant is het goed dat de zwarten de krant begrijpen en de actualiteit kunnen volgen, aan de andere kant wordt hun woordenschat niet verbeterd en zal die waarschijnlijk stagneren.

Terug naar mijn lesjes. Gisteren gaf ik les aan 6A en 6D. De aardrijkskunde les ging over handel drijven. Ik werkte met het wijdverspreide kaartensysteem. Nadat ik aan de hand van vragen had uitgelegd wat handel nu juist is, kregen de kinderen groene en rode kaartjes. Ik gaf voorbeelden en wanneer de leerlingen dachten dat het handel was, staken ze een groen kaartje in de lucht. In het andere geval het rode kaartje. Dit werkte zeer goed en de leerlingen begrepen hoe langer hoe meer wat handel inhoudt. Nadien probeerden we klassikaal een definitie voor handel te maken, niet echt gemakkelijk.

In deze school werken de lessen steeds volgens hetzelfde stramien. Eerst wordt de theorie overlopen, dit kan je dus zo leuk maken als je zelf wil, daarna schrijven de leerlingen alles over van het bord. Tijdens mijn Belgische stage kreeg ik al eens opmerkingen over mijn bordschema, hier word ik dus echt gedwongen om na te denken over een gestructureerd bordplan. Of hoe internationalisering op alle vlakken leerrijk kan zijn…

Vele leerlingen kunnen niet goed lezen of schrijven. Het is dus belangrijk dat alles op bord wordt geschreven en niet gedicteerd wordt. Toch slagen velen er nog in om fout over te schrijven. Na elke les controleren de leerkrachten alle schriften, op deze manier studeren de leerlingen de juiste info en verbreden ze hun vaardigheden. Voor mij was het dus niet anders. Na twee uur les te hebben gegeven, installeerde ik me op de achterste bank. Eerst controleerde ik de schriften van 6D, nadien kwamen alle leerlingen van 6A één voor één langs met hun schrift. Dat maakt samen meer dan 70 schriften, pfoe!

Ik werkte ook met een beloningssysteem. Per les kunnen de leerlingen drie stickers verdienen. Wanneer ze op het einde van de lessenreeks 6 stickers hebben verdiend, krijgen ze een kleine verrassing. Dit bleek goed te werken want de leerlingen waren zeer rustig en werkten relatief goed mee.

Chaos – Juf Anouk: 0-1

Vandaag was een minder leuke dag. Ik had al enkele dagen last van pijn in mijn onderrug, gisteravond blokkeerde mijn rug volledig. Als een volleerd ‘pitteke’ strompelde ik naar mijn bed. Eén dafalgan later viel ik in slaap. Maar deze ochtend bleek de pijn niet minder geworden, ik kon amper opstaan en wandelen. Ik besloot om niet naar school te gaan en te rusten. Steven was zelf al ongerust dat een beest me gestoken had. Gelukkig kon Tom na een uitgebreid onderzoek me geruststellen dat er geen beten op mijn rug stonden. Gelukkig begreep mijn mentor, mnr. Jass, dat ik niet naar school kon komen en ik mag mijn geplande lessen donderdag en vrijdag geven. Zo verlies ik geen stage-uren.

Onder het motto ‘kleine initiatieven kunnen grote veranderingen teweegbrengen’ gaan Tom en ik iets kleins introduceren in de aardrijkskundeklas. Het viel gisteren op dat de leerlingen met brakke pennen schrijven, sommigen hebben zelfs geen pen en moeten wachten tot een andere leerling klaar is met schrijven om hun pen te lenen. Tom kwam met het idee om een soort ‘klasbak’ te maken. Ik heb pennen, kleurpotloden en linialen gekocht. Alles zit in aparte bakken. Bij het begin van de les kunnen de leerlingen een pen of iets anders nemen, na de les haalt één leerling al het gerief terug op. Donderdag introduceer ik dit in de klassen, ik hoop dat het zal werken.

Ik hoop dat het morgen helemaal terug in orde is want dan gaan we naar ‘Farmyard’! Een leuke uitstap voor de kinderen naar een zwemparadijs! Dat wordt lachen, gieren en brullen van plezier! 

Roadtrip Westcoast

Alvorens je volgend blogbericht leest, volgende tips. Zet je in de meeste comfortabele zetel in je huis, neem een drankje en wat versnaperingen, wat nu volgt zal je laten wegdromen naar het uitzonderlijk mooie Zuid-Afrika!

Vorige week hadden we een week vakantie, reden genoeg voor Juce (a.k.a. Brecht) om een vliegtuigticket richting de zon te bestellen. Van zaterdag 29 maart tot 6 april doorkruisten we de West-Kaap in de vorm van een roadtrip.
Eén week is eigenlijk veel te kort om Zuid-Afrika te verkennen maar we hebben toch heel veel gezien en gedaan. 

Ik geef onze planning weer, het kan eventueel een leidraad zijn voor anderen die een reis plannen richting het Zuiden. 

Wij hebben onze tocht gepland aan de hand van Sophie’s trip 2 jaar geleden en Trotter.

Dag 1: Kaapstad

Juce landde vrijdag 28 maart ’s avonds in Kaapstad. Na een nachtje hotel kwam hij mij ophalen op het landgoed Anura. Na kennis te hebben gemaakt met mijn mede-avonturiers en gastouders vertrokken we terug richting Kaapstad. De eerste dag hebben we vooral veel gewandeld en de stad verkend. Het marktje op Green Market Square vond ik zeer leuk. Op dit marktje kon je typische Afrikaanse souvenirs kopen. 

Dat zijn twee woorden die ik geweldig graag hoor: marktje en souvenirs. We kochten houten lepels en een autootje gemaakt van blikken olie. Toeval of niet, het blik olie dat gebruikt was kwam uit de fabriek waar Juce werkt.
Juce en ik hebben de gewoonte om in elke stad of land waar we komen een magneet te kopen, hier was het niet anders. Magneet 1 (Suid-Afrika) en 2 (Cape Town) zijn binnen!

We bezochten ook ‘Castle of Good Hope’. Dit kasteel – het lijkt meer op een militair fort – deed dienst als verversingsdienst voor de VOC. Je waant je even in de 18^e eeuw, inclusief folterkamer!

Om een mooi uitzicht te krijgen op de stad, reden we naar de top van Signal Hill, de kleinere berg naast Tafelberg. Vanaf deze top kan je de haven, het voetbalstadion, City Bowl en de verschillende wijken zeer goed zien.

Chill als ik ben, lag er nog geen enkele slaapplaats vast. Dit bleek toch een kleine probleem te zijn. Na 4 adresjes te hebben gecontacteerd konden we uiteindelijk terecht in het Lady Hamilton hotel. Een volledig roze geschilderd hotel heette ons vriendelijk welkom. Hoewel het een beetje prijzig was, speelden we op zeker en boekten we een kamer voor twee nachten.

Trotter raadde ons Arnold’s aan om te gaan eten. De eerste goede tip van onze reisgids was een feit! We aten op een gezellig terras bij zeer vriendelijke mensen. Juce nam een 'ontdekkings' vleesschotel, in Zuid-Afrika betekent dat: krokodil, springbok, struisvogel en everzwijn. Stuk voor stuk verrassend lekker vlees! Een lekker Zuid-Afrikaans wijntje kon natuurlijk niet ontbreken.

Slapen: Lady Hamilton Hotel, Union street 10, Cape Town

Eten: Arnold’s, Kloofstreet 60, Cape Town

Dag 2: Kaapstad, Tafelberg

Terwijl de Zuid-Afrikaanse wijn nog vrolijk ronddanste in mijn hoofd vertrokken we naar de Tafelberg. De kabelbaan lieten we links liggen, we reden naar het begin van de wandeling Platteklip Gorge. Via deze twee-uur-durende wandeling klim je naar de top van de Tafel. Voorzien van het nodige water begon ik vol goede moed. Na enkele meters had ik door dat dit geen rustige wandeling ging worden. Zweten en zuchten was mijn deel en de top leek niet dichterbij te komen. Maar als een achte Frodo en Sam zetten Juce en ik door. Eén vrouw kruiste drie keer ons pad, zij wandelde de Tafelberg op alsof ze een wandeling in haar tuin maakte. Een extra zucht weerklonk..

Na twee uur bereikten we de top. Had ik een vlag van Melsele in mijn broekzak zitten, ik had ze gepland! Na een korte wandeling in picknick op de berg besloten we de kabelbaan naar de begane grond te nemen. Op de Tafelberg flaneerden vrouwen en mannen, gewapend met een fototoestel de omgeving. Op dat moment voelde ik me toch een beetje fier dat ik er als een afgepeigerde hobbit bijliep, want ik had toch maar mooi de berg zelf beklommen, schouderklopje voor mezelf!

De rest van de dag brachten we door aan het strand van Camps Bay. Een weinig sympathiek en lichtjes hautain dorp. Terug naar Kaapstad om te genieten van een heerlijk avondmaal.

Doodop maar voldaan kropen we in ons bed, klaar om de tocht naar de Kaap de volgende de aan te vatten.

Slapen: Lady Hamilton Hotel, Union street 10, Cape Town)

Dag 3: De kaap

Voor wie het nog niet zou weten, Kaap de Goede Hoop is niet het zuidelijkste punt van het Afrikaanse continent. Deze eer is weggelegd voor Cape Agulhas, iets meer naar het Oosten. Maar Kaap de Goede Hoop heeft geschiedkundig meer betekenis en dus reden we daarnaartoe.

Via Muizenberg en Fishhoek bereikten we Boulders beach. Op dit strand woont een grote kolonie pinguïns, heel schattig om te zien. Deze beestjes zijn trouwens echte fotomodellen die zich graag schikkenn naar de tientallen camera’s die elkaar verdringen.

 
Ons eigenlijke doel van deze dag was het natuurpark Cape of Good Hope Nature Reserve. Dit mooie gebied herbergt enkele fantastische verlaten plaatsen waar je mijmerend naar de machtige golven kan kijken. De vele waarschuwingsborden ten spijt zagen we geen bavianen, een vriendelijke schildpad daarentegen kruiste onze weg en maakte bijna kennis met de banden van onze auto.

In de natuurpark kan je ook de oude vuurtoren bezoeken, niet echte moeite me dunkt. Wederom te veel toeristen die dezelfde nietszeggende foto willen bemachtigen. We kozen het hazenpad en maakten een mooie wandeling naar de eigenlijke Kaap de Goede Hoop. We werden vergezeld door drie struisvogels. De wandeling eindigde op een grote rots. Enkele tientallen meters lager zag je de bussen toeristen toekomen bij het bekende bord ‘Cape of Good Hope’. We besloten rechtsomkeer te maken en gezellig terug te wandelen.
Eenmaal in de auto reden we toch maar naar het bord want ‘we zijn hier nu toch!’. Eigenlijk was het wel komisch om te zien hoe een troep mensen om de beurt een foto neemt bij het bord.

We verlieten de Kaap en reden naar Franschhoek op zoek naar een slaapplaats. In de lodge die Trotter ons had aangeraden konden we niet meer terecht. Een horde schoolkinderen had namelijk het gebouw overgenomen. De vriendelijke man verwees ons door naar een kleinere lodge.
We kwamen aan bij een pareltje, verscholen in het bos. We sliepen in Otters Bend Lodge, een jonge kerel liet ons de kleine maar geriefelijke kamer zien. Aan deze lodge was ook een zeer gezellige open keuken en zitplaats waarin je ’s avonds naast het haardvuur gezellig kon zitten. Op aanraden gingen we naar Allora, een restaurant waar we ons stortten op de overheerlijke gerecht. Scampi’s met look zal nooit meer hetzelfde zijn.

Slapen: Otters Bend Lodge, Dassenberg road, Fransschoek

Eten: Allora, hugenot road 32, Franschhoek

Dag 4: Mosselbaai

Normaal gezien zouden we nog een dag in de wijnstreek blijven. De hevige regen die ons ’s ochtends wekte spoelde dat plan weg. Geen probleem, dan rijden we een dagje vroeger naar Mossel Bay. Ook mooi meegenomen, mijn medestudenten waren ook in Mosselbaai die dag.
Autodeuren dicht, muziek aan! Tijdens de tocht die vier uur zou duren, genoten we van en kweelden we mee met The Pet Shop Boys en Queen. In Mosselbaai was het weer niet veel beter maar de regen hield zich kalm en samen met de anderen genoten we van een middagje zee en strand. Op Santos beach werden Tom en Juce weer even 8 jaar terwijl ze vissen en krabben zochten tussen de rotsen. Toen de hoge golven een einde maakten aan de fotoshoot op de rotsen besloten we dat het tijd was om te gaan eten.
Het moet gezegd worden, hier aten we het slechtst van onze hele reis. Santos express train restaurant, geen aanrader als je het mij vraagt.
We sliepen in een echte backpackers. En het geluk was weer aan onze kant, de gezellige bar werd gerund door enkele locals en verkocht enkele shotjes die oa. de naam ‘kakpot’ droegen.
Een gezellige avond was het gevolg.

Slapen: Mossem Bay backpackers and huijs te Marquettes B&B, Marsh street 1, Mossel Bay
Eten: Santos express train restaurant, Santos Beach, Mossel Bay

Dag 5: Tuinroute, Nature’s valley

De tuinroute omvangt het gebied vanaf Mossel Bay tot Titsikama. Deze plaatsen zijn een zeer geliefde vakantiebestemming voor de Zuid-Afrikanen, en dus ook voor ons.

We stopten in Plettenberg voor een korte wandeling, The Heads genaamd. Op de uitzichtpunten duizel je van de diepe afgronden en prijs je jezelf gelukkig dat je niet in het water belandt dat met enorme kracht tegen de rotsen beukt.

Deze dag bezochten we Birds of Eden en Monkeyland, Beiden zijn zeer leuke uitstapjes. In Birds of Eden loop je in een gigantische volière waarin vogels van over heel de wereld wonen. Het is soms even zoeken naar de vogel die bij het geluid hoort, maar over het algemeen zie je enorm veel mooie vogels. We waanden ons even in een tropisch regenwoud, wandelend tussen de papegaaien.
Monkeyland is een soort asiel voor aapjes. De apen die hier zitten komen uit laboratoria of zijn weggehaald bij mensen die ze als huisdier hielden. Velen van deze aapjes zijn dus niet mensenschuw. Tijdens een gegidste wandeling van ongeveer een uur kregen we heel veel uitleg over de apen. 

Weet jij trouwens het verschil tussen ‘a monkey’ en ‘an ape’? Ik dacht dat deze woorden gewoon synoniemen waren voor hetzelfde grappige dier. Niet dus! Een ‘monkey’ heeft een staart, een ‘ape’ niet; zij gebruiken hun lange armen om van de ene tak naar de andere te slingeren. 

We zaken ook enorm veel aapjes zoals die uit ‘Madagaskar’, jolijt alom!

Zoals de titel van deze dag al verried, sliepen we deze dag in Nature’s Valley. Een rustig dorpje dat verscholen ligt tussen de bomen. Ideaal om tot rust te komen beloofde Trotter ons. Het was niet moeilijk om een restaurant te kiezen, er is daar namelijk maar één restaurant. We wilden wandelen naar het restaurant, dit deden we langs het strand. De hemel begon te rommelen en al gauw zagen we de eerste bliksemschicht die gevolgd werd door zijn eeuwige maatje, donder. Zo werd de strandwandeling in plaats van romantisch een heus schouwspel van het hemelse gevecht.
Het restaurant had iets van vergane glorie over zich, maar de kwaliteit van eten en bediening was dik in orde!

Toen we terugwandelden naar onze B&B, bleek dat de wegen hier niet verlicht werden. De straten leken allemaal op elkaar en door de vele bomen kon je de huizen niet meer zien. In het pikdonker zochten de weg terug. Wie mij een beetje kent, weet dat ik geen grote fan ben van donkere omgevingen. Juces arm vergroeide bijna aan de mijne, die liet ik niet meer los! Maar het feit dat ik nu deze blog typ, bewijst dat we uiteindelijk onze B&B terugvonden en de nacht binnen konden doorbrengen.

Activiteiten: Birds of Eden en Monkeyland, N2 ter hoogte van Crags

Slapen: Nature’s Valley guest house and hikers haven, Nature’s Valley
Eten: The Valley Inn restaurant, Natures Valley

Dag 6: Titsikamma National Park

Via een tolweg bereikten we Titsikamma National Park. Een zeer mooi natuurpark waar je ongelofelijke wandelingen kan maken. Dit was ons niet gegund! De nachtelijke regen had ervoor gezorgd dat de meeste wandelpaden niet bereikbaar waren en we dus ook onze geplande wandeling naar de waterval moesten opbergen. Er was nog één wandeling die we konden doen, Mouth trail. Deze wandeling leidde ons naar een hangbrug. Dit klinkt trouwens spectaculairder dan het was, de hangbrug zorgt ervoor dat je Storms River kan oversteken. Wanneer je eenmaal de overkant bereikte, kon je beginnen aan de klim naar de top van de berg. Ik had mijn veters nog niet goed aangespannen of Juce huppelde al van de ene rots naar de andere. Een bankje op de top bracht soelaas. Terwijl ik genoot van het uitzicht en mijn herwonnen adem merkte Juce op de het pad nog verder liep. Ik bedankte voor de wandeling en Juce vertrok op zijn solotocht. Na een kwartiertje begon ik mij te vervelen en besloot ik Juce te volgen, gelukkig kwam ik hem halfweg tegen want mijn fysiek had me weer in de steek gelaten.

Omdat we de andere wandelingen dus niet konden aanvatten door de bedenkelijke kwaliteit van de paden besloten we naar een andere reservaat te gaan. Na de Trotter uit te pluizen besloten we terug te rijden naar Plettenberg. Daar lag het Robberg Nature Reserve, met garantie op robben spotten! Dit was mijn favoriete wandeling van de hele vakantie!
Het pad leidde ons langs mooie uitzichtpunten en geologische interessante rotsen – bespeur ik daar enige beroepsmisvorming bij mezelf?
Plots hoorden we het, een laag gesnurk weerklonk vanuit de verte, we waren bijna bij de robben! De robben leven hier in een grote gemeenschap en genieten van het heerlijke water en zonnen op de rotsen.
De wandeling bracht ons verder naar een strand. Maar om dit strand te bereiken moesten we van een steile zandhelling. Enkele Italiaanse toeristen vertelden ons dat je naar beneden moet lopen. Zo gezegd zo gedaan, Bear Grillsgewijs liep ik de helling af. Daar hadden we een mooi uitzicht op het strand. Het pad liep verder langs een iets gevaarlijkere weg. De hoge golven likten onze voeten wanneer we voorbij een grot tegenkwamen. Hierin woonde de Koisan (een van de volkeren die woont in Zuid-Afrika). Zij leefden van vis en de vruchten die het schiereiland hen aanbood. Een zalige wandeling van ongeveer 2 uur, perfect.

Een andere gewoonte waar Juce en ik ons aan houden is nooit twee keer in hetzelfde restaurant te eten. Trotter raadde ons een restaurant in Plettenberg aan. De scampi’s worden hier op verschillende wijze bereid en onze keuze was dus ook snel gemaakt. In Nature’s Valley besloten we nog een plaatselijk wijntje te kraken. Weer een geslaagde dag!

Slapen: Nature’s Valley guest house and hikers haven, Nature’s Valley
Eten: Lookout deck and restaurant, Lookout beach, Plettenberg Bay

Dag 7: Botlierskop en Oudtshoorn

Omdat ik het een beetje had gezien op die N2 besloot ik de route richting Bottlierskop te veranderen. Ik wou rijden via een bergpas. Heel leuk zo’n bergpas, spijtig van de putten in de weg. Een traject waar we normaal gezien 2 uur over zouden doen, duurde nu 4 uur. Tijd genoeg, moenie worrie nie, we waren mooi op tijd op onze afspraak met The big 5.

Bottlierskop is een relatief klein dierenreservaat waarin je dagsafari’s kan doen. Het is niet te vergelijken met Addo elephant park en valt in het niets naast het Krugerpark maar het is zeker even goed. Je mag hier niet met je eigen auto door het park rijden, de trip gebeurde in een megajeep. De bestuurder was een sympathieke man die ons heel veel uitleg gaf. We zagen olifanten, neushoorns (met een kleintje!), giraffen, verschillende soorten reeën, de zeldzame zwarte impala en een troep buffels. Het is heel speciaal om de dieren in het wild te zien!

Een slaapplaats vinden in Oudtshoorn was niet zo gemakkelijk. De adressen die Trotter ons aanraadde waren allemaal volgeboekt. De reden hiervoor was niet ver te zoeken, in Oudtshoorn vond deze week het KKNK festival plaats. Gelukkige verwees één van de guesthouse-eigenaars ons door naar een ander adres. Een vriendelijk Engels koppel ontving ons daar.
Een eetplaats vinden was makkelijker. Hoewel Trotter hem ons aanraadde, hadden we zowiezo zelf voor het Paljasrestaurant gekozen!

Slapen: Baron van Reede guesthouse, Baron van Reedestreet 88, Oudtshoorn
Eten: Paljas restaurant, Baron van Reedestreet 6, Oudtshoorn

Dag 8: Route 62 en de Hatthings

Na een stevig ontbijt vroeg de gastvrouw wat onze verdere plannen waren. We vertelden hen dat we richting Wellington gingen rijden. Dolenthousiast verdween de vrouw en keerde terug met een plannetje. Zij raadde ons aan om via de R62 te rijden, ook wel route 62 genaamd. Deze verlaten weg tussen de bergen was buitengewoon mooi. De bergen leken wel bedekt met een groene fleece deken. De landschappen wisselden in hoog tempo, de ene keer leek het een woestijnlandschap, de andere keer een vruchtbaar groen landschap. Zoë, de uitbaatster van ons guesthouse, vertelde ook dat we zeker op twee plaatsen moesten stoppen. 

De eerste plaats was Ronnie’s sex shop. Ik weet wat jullie denken, maar het is helemaal anders! Ronnie’s sex shop is een café dat volledig versierd is met BH’s, t-shirts, naamkaartjes en de hele muur is bedekt met slogans die de vele bezoekers opschreven. 

De tweede plaats was een wijngaard waar we konden lunchen, Joubert-Tradau. Geen idee hoe ik dit juist uitspreek, maar we hebben ongelofelijk lekker gegeten!

Ik wou heel graag dat Juce Kris en Lize zou ontmoeten. Deze mensen waren mijn eerste gastouders. Omdat ik tijdens de eerste week had opgeschept over ons lekkere Belgisch bier, vooral over Duvel, had Juce enkele duveltjes meegebracht. Dit heerlijke bier viel enorm in de smaak. Ze hielden enkele flesjes opzij voor hun zoon, Dirk. Hij is blijkbaar een echte bierliefhebber.

De Hattinghs hadden enkele vrienden uitgenodigd voor de braai. We praatten met hen over de verschillen tussen België en Zuid-Afrika op gebied van onderwijs, sociale zekerheid en pensioenen. Zware onderwerpen onder het drinken van een Duvel maar het is zo interessant om op deze manier Zuid-Afrika beter te leren kennen.
Zoals ik in één van mijn vorige blogs vermeldde zijn Zuid-Afrikaanse mensen zeer gastvrij. We waren amper binnen en ze nodigden ons uit voor de braai en om te blijven slapen. Een voorstel dat we niet kunnen afslaan. We mogen zelfs de laatste week hier bij Kris logeren, zo kunnen we op ons gemak voor school werken.

Slapen: de Hattinghs, Wellington
Eten: Braai bij de Hattinghs, Wellington

Dag 9: Babylon’s Toren

Je kan niet Zuid-Afrika verlaten alvorens je wijn geproefd hebt. We reden naar Babylon’s Toren in Franschhoek (herkennen jullie misschien uit een vorig blogbericht) en wandelden door de mooie tuinen en proefden uitstekende wijnen.

Maar ... aan elk sprookje komt een einde, dus ook aan onze reis. Juce Vertrok vandaag –zondag – terug naar België.
Een traantje later verdween zijn auto om de hoek.

Vanaf morgen sta ik weer met beide voetjes in de realiteit en mag ik eindelijk lesgeven!